Ο Σταλινισμός και οι μεταμοντέρνοι θαυμαστές του
Όσα κι αν έχουμε διαβάσει και ακούσει για το σταλινικό φαινόμενο, συνεχώς βρισκόμαστε μπροστά σε καινούριες και πολύ ενδιαφέρουσες ερμηνείες του.
Ο Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης με το βιβλίο του «Ο Σταλινισμός και οι μεταμοντέρνοι θαυμαστές του» επιχειρεί να καταδείξει μέσα από το σταλινικό αποτύπωμα τον κυριαρχικό ρόλο που παίζει η εξουσία στα ολοκληρωτικά συστήματα.
Η επιβολή και η «επιτυχία» του σταλινισμού κατά τον συγγραφέα οφειλόταν στη σύνδεση των μεγάλων κοινωνικών ζητημάτων με μεσσιανικές φαντασιώσεις.
Ο φανατισμός και οι βεβαιότητες, που καλλιέργησε για τον τελικό στόχο, θεοποίησαν την μοναδική εξουσία, δηλαδή το κόμμα και τον ηγέτη του. Και εκατομμύρια πιστοί του, κομμουνιστές, αγωνιστές, υπήρξαν θύματα αυτής της ζοφερής πραγματικότητας.
Στα εννέα δοκίμια του βιβλίου ο συγγραφέας παραθέτει σκέψεις σημαντικών ανθρώπων μιας πολύ ενδιαφέρουσας ιστορικής περιόδου (Κολακόφσκι, Τζίλας, Ρασελ, Λόντον, Μολότωφ, Καλίνιν κ.α.)
Ο Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης έζησε στο Βελιγράδι από το 1975 ως το 1989, υπήρξε ανταποκριτής της ΑΥΓΗΣ και της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ και συνεργάστηκε με διεθνή πρακτορεία ειδήσεων.
Για όσους επιμένουμε Αριστερά, αλλά ψάχνοντας, διαρκώς, «Ο Σταλινισμός και οι μεταμοντέρνοι θαυμαστές του» είναι πολύ χρήσιμο βιβλίο.
Στον σταλινικό κομμουνισμό η απόλυτη εξουσία του κατάργησε την πολιτική, την οικονομία, την ιστορία και την ανθρώπινη καθημερινότητα, επιβάλλοντας τους δικούς της αυθαίρετους νόμους. Αυτό το οποίο στον μαρξισμό ήταν η οικονομία ως βάση ερμηνείας των φαινομένων, στον σταλινισμό αντικαθίσταται πια από την απόλυτη εξουσία. Η βάση είναι η εξουσία, ενώ το εποικοδόμημα είναι όλες οι άλλες δραστηριότητες που κατευθύνονται και ελέγχονται απ' αυτήν. Η μαρξική αντίληψη ότι «η ελεύθερη ανάπτυξη του κάθε ατόμου είναι προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων», στον σταλινικό κομμουνισμό χάθηκε μέσα στην ιερότητα των κομματικών εντολών, όπου το άτομο δεν υπάρχει παρά ως στοιχείο μιας απρόσωπης και κατευθυνόμενης μάζας.
Ο Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης με το βιβλίο του «Ο Σταλινισμός και οι μεταμοντέρνοι θαυμαστές του» επιχειρεί να καταδείξει μέσα από το σταλινικό αποτύπωμα τον κυριαρχικό ρόλο που παίζει η εξουσία στα ολοκληρωτικά συστήματα.
Η επιβολή και η «επιτυχία» του σταλινισμού κατά τον συγγραφέα οφειλόταν στη σύνδεση των μεγάλων κοινωνικών ζητημάτων με μεσσιανικές φαντασιώσεις.
Ο φανατισμός και οι βεβαιότητες, που καλλιέργησε για τον τελικό στόχο, θεοποίησαν την μοναδική εξουσία, δηλαδή το κόμμα και τον ηγέτη του. Και εκατομμύρια πιστοί του, κομμουνιστές, αγωνιστές, υπήρξαν θύματα αυτής της ζοφερής πραγματικότητας.
Στα εννέα δοκίμια του βιβλίου ο συγγραφέας παραθέτει σκέψεις σημαντικών ανθρώπων μιας πολύ ενδιαφέρουσας ιστορικής περιόδου (Κολακόφσκι, Τζίλας, Ρασελ, Λόντον, Μολότωφ, Καλίνιν κ.α.)
Ο Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης έζησε στο Βελιγράδι από το 1975 ως το 1989, υπήρξε ανταποκριτής της ΑΥΓΗΣ και της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ και συνεργάστηκε με διεθνή πρακτορεία ειδήσεων.
Για όσους επιμένουμε Αριστερά, αλλά ψάχνοντας, διαρκώς, «Ο Σταλινισμός και οι μεταμοντέρνοι θαυμαστές του» είναι πολύ χρήσιμο βιβλίο.
Στον σταλινικό κομμουνισμό η απόλυτη εξουσία του κατάργησε την πολιτική, την οικονομία, την ιστορία και την ανθρώπινη καθημερινότητα, επιβάλλοντας τους δικούς της αυθαίρετους νόμους. Αυτό το οποίο στον μαρξισμό ήταν η οικονομία ως βάση ερμηνείας των φαινομένων, στον σταλινισμό αντικαθίσταται πια από την απόλυτη εξουσία. Η βάση είναι η εξουσία, ενώ το εποικοδόμημα είναι όλες οι άλλες δραστηριότητες που κατευθύνονται και ελέγχονται απ' αυτήν. Η μαρξική αντίληψη ότι «η ελεύθερη ανάπτυξη του κάθε ατόμου είναι προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων», στον σταλινικό κομμουνισμό χάθηκε μέσα στην ιερότητα των κομματικών εντολών, όπου το άτομο δεν υπάρχει παρά ως στοιχείο μιας απρόσωπης και κατευθυνόμενης μάζας.