Συνέντευξη στη Βραδυνή της Κυριακής και στη δημοσιογράφο Ειρήνη Μπέλλα

Ποια είναι τα λάθη της κυβέρνησης στο προσφυγικό; Υπάρχει πλέον διέξοδος για να μη μετατραπεί η χώρα μας σε αποθήκη προσφύγων και οικονομικών μεταναστών;

Η κυβέρνηση, για μια ακόμη φορά, έπεσε στην παγίδα των δικών της ιδεοληψιών και αυταπατών. Δημιούργησε δε με τη στάση της την πεποίθηση ότι το πέρασμα στην Ελλάδα ήταν εύκολο και ευπρόσδεκτο. Δεν προετοιμάστηκε έγκαιρα. Δεν διέγνωσε τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος, τις εσωτερικές και τις ευρωπαϊκές. Κατά συνέπεια, έχει τις δικές της ευθύνες, διότι οι ευθύνες των άλλων είναι δεδομένες και ιδιαίτερα της Τουρκίας, που χρησιμοποιεί το δράμα των ανθρώπων αυτών ως διπλωματικό όπλο για να πετύχει άλλους σκοπούς. 
Η διέξοδος βρίσκεται στη στενή συνεργασία με τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε και τους κύριους παίχτες ούτως ώστε να φτάσουμε σε αποφάσεις ευρωπαϊκές όχι εθνικιστικές.

Τα δακρυγόνα και τα συρματοπλέγματα προφανώς δεν είναι απάντηση. Δυστυχώς, θα παραμείνουμε τόπος εγκατάστασης για τα επόμενα 2-3 χρόνια, όπως παραδέχτηκε ο αρμόδιος Υπουργός.

Είναι επιτακτική ανάγκη να διαμορφωθεί κοινή εθνική στάση των δημοκρατικών και φιλο-ευρωπαϊκών δυνάμεων, αρκεί ο κ. Τσίπρας να μην επιδοθεί και πάλι στα γνωστά επικοινωνιακά τερτίπια. Έχει χαθεί προ πολλού η αξιοπιστία.

Θεωρείτε ότι εγκυμονεί κινδύνους για τα εθνικά μας θέματα η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην επιτήρηση των θαλάσσιων συνόρων στο Αιγαίο και  η στάση της Τουρκίας;
 
Η δική μας αδράνεια, η έλλειψη σχεδίου και πολιτικής, μας υποχρέωσαν να προσχωρήσουμε την τελευταία στιγμή στην εμπλοκή του ΝΑΤΟ που άλλοι σχεδίασαν. Επειδή η Τουρκία έχει την τάση να εκμεταλλεύεται πάντα τέτοιες καταστάσεις για να προωθεί τις μονομερείς διεκδικήσεις της έναντι της χώρας μας, θα πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά.

Πόσο εφικτή είναι η πρόταση της ηγεσίας του Ποταμιού για το «Κοινοβούλιο του κέντρου»; Ουσιαστικά μια τέτοια διεργασία δεν καθυστερεί τις πρωτοβουλίες για την ανασυγκρότηση του μεσαίου χώρου με αριστερή απόχρωση;

Η πρόταση του Σταύρου στο Συνέδριο του κόμματος αποτέλεσε πολιτική τομή στον πολιτικό του προσανατολισμό. Πρόκειται για πολιτική πρωτοβουλία ανοιχτή, χωρίς αποκλεισμούς. Οι αποχρώσεις είναι αυτονόητες, αλλά δεν έχουν και τόσο μεγάλη σημασία. Προέχει να διαπιστωθεί η πολιτική βούληση όλων των εμπλεκόμενων. Γι αυτό πρωταρχική σημασία για τον Νέο και Μεγάλο Πολιτικό Σχηματισμό στο μεσαίο χώρο έχει τώρα ο Οδικός Χάρτης, που πρέπει να σχεδιαστεί με τη δέουσα προσοχή για να επιτύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ποια είναι η δική σας θέση και πρόταση για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς. Πώς μπορεί να γίνει επιτυχημένα αυτό το εγχείρημα και ποια κόμματα και κινήσεις πρέπει να έλθουν σε επαφή;
 
Την έχω επανειλημμένα διατυπώσει δημόσια. Την επανέλαβα στην ομιλία μου στο Συνέδριο. Αποτελεί στρατηγικό στόχο και της κίνησης των ΜΕΤΑρρυθμιστών της Αριστεράς, της πολιτικής κίνησης που ξεκινήσαμε πριν από ενάμιση περίπου χρόνο για να συμπορευτούμε κατόπιν με ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ.

Είναι φανερό ότι χωρίς ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν είναι νοητός ο Νέος και Μεγάλος Προοδευτικός, Ριζοσπαστικός και Μεταρρυθμιστικός Πολιτικός Σχηματισμός στο μεσαίο χώρο. Δεν είναι όμως επαρκής συνθήκη. Καθοριστικό ρόλο καλούνται να παίξουν κινήσεις, φορείς και προσωπικότητες που κινούνται, συλλογικά ή ατομικά, στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και του προοδευτικού, ριζοσπαστικού κέντρου. Όπως καθόλα καθοριστικός θα είναι και ο ρόλος των πολιτών του χώρου.  

Το ΠΑΣΟΚ στην τωρινή του μορφή εξακολουθεί κατά την γνώμη σας να αντιπροσωπεύει το παλιό;
 
Η απροσδιόριστη διάκριση μεταξύ «παλαιού» και «νέου» αποδείχτηκε παραπλανητική. Είναι α-πολιτική, για να μην πω βαθύτατα αντι-πολιτική.
Υπάρχουν «νέοι» με σκουριασμένες και παρωχημένες ιδέες και «παλαιοί» με φρέσκες και καινοτόμες. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το «παλαιότερο» των παλαιών κομμάτων, από την άποψη αυτή. Το θέμα είναι οι δομές, οι ιδέες, οι προτάσεις, η πολιτική συμπεριφορά, το ήθος, οι στόχοι, η πολιτική κουλτούρα. Δεν παραγνωρίζω, επίσης την πολιτική διαδρομή του καθένα. Όλοι κρινόμαστε στο δημόσιο στίβο.

Αν προκηρύσσονταν τώρα εκλογές και με δεδομένο την κάμψη που παρουσιάζει το Ποτάμι, το κόμμα σας θα ήταν προτιμότερο να κατεβεί αυτόνομα ή να αναζητήσει μια πολιτική συμμαχιών;
 
ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ δεν είναι προσάρτημα ή παράρτημα κανενός. Το ίδιο ισχύει για όλα τα σοβαρά κόμματα, ανεξαρτήτως μεγέθους. Η επιδίωξη ενίσχυσης της αυτοδυναμίας και πολιτικής του ταυτότητας δεν αντιβαίνει με την επιδίωξη συμμαχιών. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Το προϋποθέτει. Στην υποθετική σας ερώτηση, εάν πράγματι είχαμε να αντιμετωπίσουμε άμεση προσφυγή στις κάλπες, τότε λογικό είναι να συζητηθούν όλες οι επιλογές  και να προκριθεί αυτή που διασφαλίζει καλύτερα τις αρχές, τις αξίες και τις πολιτικές προοπτικές για τις οποίες δημιουργήθηκε ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ. 

Πώς σχολιάζετε την παραίτηση του κ. Θεοχάρη από τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του Ποταμιού;
 
Αποτελεί προσωπική επιλογή του Χάρη. Την εξήγησε, νομίζω, με συνεπή και σαφή τρόπο στη επιστολή του.  Για μένα, η παρουσία και συμβολή του στην Κ.Ο. είναι πολύτιμες, από την ώρα που δήλωσε ότι παραμένει βουλευτής του Ποταμιού.

Θεωρείτε καλό για τη χώρα την παραμονή της κυβέρνησης στην εξουσία ή θα πρέπει να υπάρξει σχηματισμός μιας οικουμενικής κυβέρνησης για την καλύτερη αντιμετώπιση των φλεγόντων ζητημάτων;

Έχω επανειλημμένα δηλώσει δημόσια ότι οι πολίτες με την ψήφο τους επέλεξαν για δεύτερη φορά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ. Το γνώριζαν. Είναι άλλο θέμα αν εξαπατήθηκαν και απογοητεύτηκαν. Η κυβέρνηση, όσο ανίκανη και επιβλαβής για τη χώρα κι αν είναι, έχει πλειοψηφία 153 βουλευτών στη Βουλή και με αυτή έχει δηλώσει ότι θέλει να πορευτεί. Εάν διαπιστώσει ότι, για διάφορους λόγους, δεν μπορεί να συνεχίσει να κυβερνά δεν έχει παρά να το δηλώσει, για να ακολουθήσουν τα προβλεπόμενα εκ του Συντάγματος. Αν αποκλείσουμε τις εκλογές, η πολιτική αριθμητική της Βουλής και η ανάγκη  σταθερής κυβέρνησης μακράς πνοής, που δεν διασφαλίζεται με νέες «τσόντες», υπαγορεύουν και τη λύση. Κυβέρνηση εθνικής ευθύνης από τις δημοκρατικές φιλοευρωπαικές δυνάμεις στο σύνολό τους. Αυτονόητα πράγματα.