Στην Ολομέλεια της Βουλής

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Το γεγονός ότι στο Κοινοβούλιο εκθέτουμε με κείμενα και ομιλίες την πολιτική μας, δεν μας υποχρεώνει, πιστεύω, και να αναλωνόμαστε σε φραστικές επιδείξεις και υπερβολές. Και το κάνουμε συχνά.

Με αυτό ως αρχή, έχω 2 παρατηρήσεις για τον Προϋπολογισμό του 2014.

Παρατήρηση πρώτη: Ο εθισμός στο μόνιμο μαξιμαλισμό και το κόστος του.

Στους στόχους του Προϋπολογισμού του 2013 (του Υπ. Υγείας) ήταν: «Η πλήρης εφαρμογή του Συστήματος Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης , η υλοποίηση της Ηλεκτρονικής κάρτας Υγείας και του Ηλεκτρονικού Φακέλου Ασθενούς ....». Όλα αυτά, όπως όλοι ξέρουμε, αποδείχτηκαν εκθέσεις επιθυμιών, επιστημονικής φαντασίας μάλιστα. Και δεν το λέω εγώ, το αποδεικνύει η ζωή.

Άλλο παράδειγμα: προχθές δημοσιεύτηκε η Έρευνα Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των νοικοκυριών για το 2012 (ΕΛΣΤΑΤ). Τα μονογονεϊκά νοικοκυριά με 1 τουλάχιστον εξαρτώμενο παιδί απειλούνται από τη φτώχεια σε ποσοστό 66%. Είναι η πρώτη ομάδα υψηλού κινδύνου. Τι κάναμε γι΄αυτήν την ομάδα φέτος; Τίποτα!

Στον Προϋπολογισμό του 2014 δεν υπάρχουν τολμηρές προγραμματικές δράσεις για τις ευπαθείς ομάδες. Αλλά αναρωτιέμαι, κι αν υπήρχαν, θα έπειθαν κανέναν για την υλοποίησή τους;
Διότι στον Προϋπολογισμό του 2013 (κεφ.7 Κοινωνική Πολιτική) υπήρχε η φράση: «Ο επανασχεδιασμός των προνοιακών πολιτικών στη βάση της ορθολογικής ένταξης των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού μέσω ενεργητικών πολιτικών και ...» Και δεν έγινε τίποτα!!!

Τι θέλω να πω με τα παραδείγματα που παραθέτω;

Σοβαρότητα, προσοχή και απολογιστική νοοτροπία χρειαζόμαστε και εμβόλιο αντιμαξιμαλιστικό. Γιατί, αλλιώς, ο εκάστοτε Προϋπολογισμός δεν συνιστά δέσμευση αλλά ευχολόγιο. Και φυσικά δεν χαρακτηρίζεται από αξιοπιστία.

Παρατήρηση δεύτερη: Ο εθισμός στην πολιτική και λεκτική ασάφεια και το κόστος της.

Διαβάζω στον Προϋπολογισμό του 2014 (στα θέματα της Εθνικής Άμυνας): «Η εξέταση της κατάρτισης ενός ενοποιημένου Προϋπολογισμού μηδενικής βάσης για το ΥΠΕΘΑ για τον εξ υπαρχής έλεγχο της αναγκαιότητας – σκοπιμότητας και ιεράρχησης όλων των αναγκών με στόχο τη βέλτιστη κατανομή των πιστώσεων του Προϋπολογισμού προς υλοποίηση των δράσεων και των πολιτικών του ΥΠΕΘΑ στο πλαίσιο των προτεραιοτήτων που τίθενται από τη στρατιωτική και πολιτική ηγεσία.»

Τι καταλάβατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από την μακροπερίοδο αυτή; Εγώ δεν κατάλαβα τίποτα!

Με συγχωρείτε, αγαπητοί συντάκτες, γιατί υπάρχει αυτή η φράση στον Προϋπολογισμό; Πόσο κόστος έχει το να εξετάσετε... αν θα καταρτίσετε.... αυτό που δεν μπορεί να διατυπωθεί ούτε με σχετική σαφήνεια;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην ίδια κατεύθυνση, της κατάθεσης δηλαδή εξαγγελιών κυρίως, που μας αφήνουν την αίσθηση, για να μην πω τη βεβαιότητα, ότι θα παραμείνουν εξαγγελίες, επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε μερικά ζητήματα της διοικητικής μεταρρύθμισης που τίθενται με κουκίδες και τίτλους στον Προϋπολογισμό.

Η διοικητική μεταρρύθμιση θα έπρεπε να είναι μια εθνική πολιτική με μακροχρόνιους διαρθρωτικούς στόχους. Και δεν θα πετύχει, αν δεν εμφυσήσει σεβασμό, αν δεν υπηρετηθεί με αφοσίωση.

Περιμέναμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι μετά το πέρας της πρώτης φάσης της αναδιοργάνωσης των διοικητικών υπηρεσιών των Υπουργείων, με τις Αξιολογήσεις των δομών όλων των Υπουργείων, και μετά την εφαρμογή των νέων Οργανογραμμάτων και τη σύνταξη των «Περιγραμμάτων αποστολών και θέσεων εργασίας», θα είχε καταστρωθεί ένα Εθνικό Σχέδιο Ριζικής Αναδιοργάνωσης της Δημόσιας Διοίκησης με προοπτική πενταετίας.

Στην κατεύθυνση αυτή ο πρώην υπουργός κ. Μανιτάκης έχει παραδώσει το προσχέδιο θεσμικού νόμου για την «Οργάνωση και λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης» που είχε ετοιμαστεί επί τρικομματικής κυβέρνησης.
Ανάμεσα στις διατάξεις που είχε ετοιμάσει, τότε, είναι και οι ρυθμίσεις που αφορούσαν την Επιλογή των Προϊσταμένων, την αποτελεσματικότερη οργάνωση και λειτουργία των Υγειονομικών Επιτροπών και τις Αναρρωτικές άδειες, την δημιουργία Ανεξάρτητης αρχής Επιθεώρησης με την συγχώνευση του σώματος επιθεωρητών με τον Γενικό Επιθεωρητή, ρυθμίσεις για την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, για την πειθαρχική δίωξη, τη δυνατότητα αναστολής της αργίας από τα πειθαρχική συμβούλια και τη δυνατότητα παραίτησης των πειθαρχικά διωκομένων. Υπήρχαν ακόμη διατάξεις μεταβατικές πολύ σημαντικές και αναγκαίες που αφορούσαν τη θέση σε ισχύ των νέων Οργανισμών και την προσωρινή τοποθέτηση των προϊσταμένων στις νέες διευθύνσεις. Οι διατάξεις αυτές είχαν τεθεί σε διαβούλευση και ανέμεναν την ψήφισή τους.

Στον Προϋπολογισμό σήμερα μας λέτε- σε τίτλους επαναλαμβάνω- ότι όλα αυτά θα γίνουν.

Ελπίζω να μην ακολουθείτε την κακή παράδοση που θέλει κάθε υπουργό να ξεκινά απ΄την αρχή γκρεμίζοντας ό,τι έχτιζε ο προηγούμενος ή να μην χρειαστεί πάλι του χρόνου να παραδειγματίσουμε αρνητικά στον νέο προϋπολογισμό που θα συζητάμε τέτοιες μέρες το ΄14, για όσα δεν πραγματοποιήθηκαν από τον παρόντα προϋπολογισμό. Δεν αμφισβητώ προθέσεις, μας κυνηγάει όμως κακό παρελθόν.

Έχει πάντως μεγάλη σημασία, και κρατήστε το σας παρακαλώ, να τεθεί από όλους μας ως προτεραιότητα και βασικός καμβάς της επί του ζητήματος αυτού προσπάθειας ο ανθρώπινος παράγοντας και η πολιτική συναίνεση.

Ο Προϋπολογισμός μιας κυβέρνησης διαμορφώνει την κατεύθυνση και τον τρόπο της διακυβέρνησης, οικονομικής και πολιτικής.
Και περιμέναμε, μετά από 6 χρόνια ύφεσης και 4 Προϋπολογισμούς οριζόντιων περικοπών και μέτρων, εφόσον επιτύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα και φέτος ο Προϋπολογισμός θα εξεταστεί από τις Βρυξέλλες, περιμέναμε να δούμε, σ΄αυτόν τον Προϋπολογισμό, την πρόταση της Κυβέρνησης για εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας. Αυτός ακριβώς όφειλε να είναι ο στόχος του φετινού Προϋπολογισμού.
Αντ' αυτού ο φετινός προϋπολογισμός απευθύνεται στους Έλληνες και τις Ελληνίδες, περίπου υποδεικνύοντας τους να συμβιβαστούν με την κρίση και τα αποτελέσματά της.

Ο Προϋπολογισμός συντάχθηκε στη βάση δεδομένων αλλά βεβαίως μη ομολογημένων χαρακτηριστικών.
Συνέχεια της ύφεσης
Έλλειψη ρευστότητας
Ισοπέδωση της οικονομικής δραστηριότητας
Εξακολούθηση της αδυναμίας των επιχειρήσεων να δανειοδοτηθούν από τις τράπεζες
Έκρηξη της ανεργίας

Το μήνυμα που στέλνει με τον Προϋπολογισμό η κυβέρνηση στην κοινωνία είναι: Να κάνετε υπομονή, γιατί η ανάκαμψη είναι μπροστά μας. Απόδειξη το πρωτογενές πλεόνασμα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ειλικρινά, με το χέρι στην καρδιά, πιστεύετε ότι η κοινωνία μπορεί να αισθανθεί σήμερα έστω και ελάχιστη αισιοδοξία επειδή προκύπτει – και δεν το υποτιμούμε εμείς- πρωτογενές πλεόνασμα;
Εμείς αμφιβάλλουμε...