Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ
  • Άρθρα-Δηλώσεις

O ρεαλισμός κόντρα στα στερεότυπα

Του Σπύρου Λυκούδη

Ας δούμε τις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας σαν ένα τετράγωνο.
Κυπριακό, Αιγαίο, ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και μειονότητες αποτελούν τις τέσσερεις πλευρές του. Οι σχέσεις ωστόσο των δυο χωρών δεν επηρεάζονται μόνον από τις εξελίξεις αυτών των ζητημάτων, που διατρέχουν συγχρόνως τις πλευρές του τετραγώνου, αλλά και από την ιδεολογική ύλη στον εσωτερικό χώρο του τετραγώνου. Η οποία δεν καθορίζεται μόνον από τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα των δυο χωρών, αλλά και από τα συναισθήματα και τις ιδεοληψίες, που καλλιεργεί ο λαϊκισμός και ο εθνικισμός για εσωτερική κατανάλωση και στις δύο πλευρές.

Όπου επικράτησε ο ρεαλισμός του εθνικού συμφέροντος έναντι του κυνισμού των «εθνικών» στερεοτύπων, όποτε το εθνικό όφελος εξετάστηκε σε βάθος χρόνου και προκρίθηκαν πολιτικές ειρήνης έναντι πρόσκαιρων ικανοποιήσεων των «εθνικών» ακροατηρίων, οι σχέσεις μας με την Τουρκία βελτιώθηκαν. Η πολιτική μας για τη μειονότητα στη Θράκη και η ένθερμη υποστήριξη της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ αποτελούν δυο αδιάψευστα παραδείγματα. Κοντολογίς, όπου και όποτε ζυγίσαμε το εθνικό συμφέρον εντός τόπου και χρόνου, όποτε αντιμετωπίσαμε τη σύγχρονη γεωπολιτική σκακιέρα εξουδετερώνοντας το αμυντικό σύνδρομο του μεγαλοϊδεατισμού, κερδίσαμε. Κερδίσαμε ειρήνη, αξιοπιστία, κύρος και, κυρίως, γόνιμο έδαφος άσκησης εξωτερικής πολιτικής.

Οι εξελίξεις της τελευταίας τριετίας στην ανατολική Μεσόγειο (Παλαιστινιακό, Συρία, Ιράν), η αμφιλεγόμενη πορεία εκδημοκρατισμού της ονομαζόμενης Αραβικής Άνοιξης, η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και την Κύπρο, ακόμη και η διαπίστωση εκμεταλλεύσιμων ενεργειακών κοιτασμάτων στη θαλάσσια αυτή περιοχή, πολλαπλασιάζουν τους κινδύνους αποσταθεροποίησης στη γειτονιά μας.
Ο ρόλος της Τουρκίας την τελευταία περίοδο εμφανίζεται αναβαθμισμένος. Η δεύτερη έκκληση παύσης πυρός στο Κουρδικό, η συγγνώμη Νετανιάχου κατά την επίσκεψη Ομπάμα στο Ισραήλ, αλλά και η υπενθύμιση των Ρώσων στους Κυπρίους περί τουρκικής και τουρκοκυπριακής αμφισβήτησης της κυριότητας των υδρογονανθράκων είναι τα πιο πρόσφατα σημάδια αυτής της εξέλιξης.

Ακολούθησε η επίσημη πρόταση Ντοβούτογλου για το Κυπριακό, η οποία συνοψίζεται στη φράση «Αν εκείνο που λέγεται (από τους Ελληνοκύπριους) είναι ότι ο Νότος είναι δικός μας και ο Βορράς δικός σας, ελάτε τότε να συζητήσουμε για δύο κράτη, τα οποία αργότερα θα συναντηθούν στην ΕΕ».
Η τουρκική ηγεσία δείχνει να προκρίνει ευρωπαϊκή προοπτική για τους Τουρκοκύπριους, αναφερόμενη και με όρους διχοτόμησης. Παραμένει δε απολύτως μετέωρη και ασαφής η απάντηση της Τουρκίας στο δίλημμα «ευρωπαϊκός ορίζοντας ή χώρα πρότυπο για το μουσουλμανικό κόσμο». Εκτιμώ ότι πολύ σύντομα το ερώτημα θα απαντηθεί. Και η απάντησή του θα επανακαθορίσει τη δυναμική και το πλαίσιο των σχέσεων Τουρκίας, ΕΕ και Ελλάδας.

Εμείς τώρα, Έλληνες και Ελληνοκύπριοι, θα επιλέξουμε αν θα αντιληφθούμε αυτή την πρόταση με προχειρότητα ή, επιστρέφοντας στο αρχικό σχήμα που χρησιμοποίησα, στο τετράγωνο, αν θα αποτιμήσουμε το εμβαδόν του με ψύχραιμους πολιτικούς όρους μακροπρόθεσμου εθνικού συμφέροντος. Ελληνικού και ελληνοκυπριακού.

Και, επιτέλους, ας αναγνωρίσουμε ότι, όπως η οικονομική πολιτική έχει και λογιστική διάσταση, η οποία εκδικείται αν παρακαμφθεί, έτσι και η εξωτερική πολιτική, δεν εκπονείται με κραυγές και κορώνες σύντομης ημερομηνίας λήξης αλλά με όρους τετράγωνης λογικής και ρεαλισμού.


Δημοσιεύθηκε στο ΕΘΝΟΣ

06/04/2013

Ενδιαφέροντα άρθρα

23.05.2023

Μετά τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, τι; του Γ. Βούλγαρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
22.05.2023

Το τέλος του καιροσκοπικού ριζοσπαστισμού, του Β. Βαμβακά

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
31.05.2022

Μεταπολιτική, μεταδημοκρατία, μετακόμματα, του Γ. Σιακαντάρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK