Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ
  • Άρθρα-Δηλώσεις

Όλοι ισότιμα, χωρίς ηγεμονισμούς

Του Σπύρου Λυκούδη

«Αν δεν θες να κάνεις κάτι, φτιάξε μια επιτροπή», συνήθιζε να λέει με τον γλαφυρό του τρόπο ο Γεώργιος Παπανδρέου. Η ρήση του «γέρου της δημοκρατίας» θα μπορούσε άνετα να αφορά στα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στον ευρύτερο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Μια σειρά από επιτροπές φτιάχνονται και ξαναφτιάχνονται, αυτοακυρώνονται πριν ξεκινήσουν, συζητήσεις επί συζητήσεων γίνονται σε σπίτια και ταβέρνες, άρθρα περί Κεντροαριστεράς γεμίζουν σελίδες στον τύπο και στο διαδίκτυο.
Τα αποτελέσματα ωστόσο είναι γνωστά, μηδενικά, σε μια στιγμή που σχεδόν όλοι συνομολογούμε ότι «κάτι πρέπει να γίνει».
Επίσης, τα δεδομένα είναι γνωστά, όπως εξίσου γνωστά είναι και τα πρόσωπα που καλούνται να παίξουν ρόλο σε αυτές τις διεργασίες.
Αυτό που ωστόσο απουσιάζει -έως τώρα- είναι μια σοβαρή συζήτηση αλλά με συμπεράσματα, κατάληξη και αποτέλεσμα, για την πολιτική και προγραμματική ανασυγκρότηση της Κέντροαριστεράς.
Όχι τόσο στα εύκολα, δηλαδή στον ευρωπαϊκό της προσανατολισμό και στην οριοθέτησή της απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ, όσο απέναντι στις ασκούμενες πολιτικές μέσα στο μνημονιακό πλαίσιο και μετά από αυτό.
Διότι, κατά τα ψέματα, αυτό που χρειάζεται είναι η διατύπωση ενός εναλλακτικού, προοδευτικού, ρεαλιστικού άρα και πειστικού πολιτικού σχεδίου.
Εκτιμώ ότι στις φημολογούμενες πρωτοβουλίες που θα αναπτυχθούν το προσεχές πολιτικό διάστημα, θα τεθούν επί τάπητος και τα δύο αυτά ζητήματα, δηλαδή και το ξεπέρασμα της κουραστικής, χωρίς αποτέλεσμα, γενικόλογης πολιτικής φλυαρίας περί Κεντροαριστεράς και το θέμα της προγραμματικής της πρότασης.
Δεν είναι εύκολα τα πράγματα αλλά μπορεί κάποιος να ελπίζει σε αισιόδοξες εξελίξεις, αν σκεφτεί ότι στον ευρύτερο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού συναντώνται σημαντικοί διανοούμενοι, ακαδημαϊκοί, τεχνοκράτες και βεβαίως δρώντα πολιτικά πρόσωπα που μπορεί να παίξουν σημαντικό ρόλο στη χάραξη μιας νέας προοδευτικής πορείας για τη χώρα.
Η ΔΗΜΑΡ έχει καταστήσει σαφές ότι ενδιαφέρεται για αυτή την εξέλιξη και πρέπει να αποφασίσει τη συμμετοχή της σε όλες αυτές τις διεργασίες για την ανασυγκρότηση του χώρου της Κεντροαριστεράς, χωρίς να προβάλλει αλλά και χωρίς να δέχεται ηγεμονισμούς και αποκλεισμούς.
Οι παλαιότεροι άλλωστε γνωρίζουμε τα καταστροφικά αποτελέσματα της λογικής του: «εμείς, εμείς οι μόνοι συνεπείς», όπως επίσης και το προσβλητικό για την καθ'ημας αριστερά «ΠΑΣΟΚ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις».
Κατά συνέπεια, από όλους μας απαιτείται αυτογνωσία, γενναιότητα αλλά και αποτελεσματικότητα σε συνδυασμό με αποφασιστικότητα. Αν δεν το πράξουμε θα είμαστε πίσω από το αίτημα των καιρών και θα αφήσουμε πεδίο λαμπρό στη συντηρητική Νέα Ελλάδα του κ. Σαμαρά από τη μια και στην αντιμεταρρυθμιστική, λαϊκίστικη αριστερά από την άλλη, στο ανατριχιαστικό φόντο αυτή τη φορά της μαύρης Χρυσής Αυγής.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ 

24/08/2013

Ενδιαφέροντα άρθρα

23.05.2023

Μετά τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, τι; του Γ. Βούλγαρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
22.05.2023

Το τέλος του καιροσκοπικού ριζοσπαστισμού, του Β. Βαμβακά

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
31.05.2022

Μεταπολιτική, μεταδημοκρατία, μετακόμματα, του Γ. Σιακαντάρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK