Συνέντευξη στη δημοσιογράφο Ειρήνη Μπέλλα

Το δημοψήφισμα πιστεύετε ότι θα μπορούσε να αποτελέσει λύση στο πρόβλημα σ’ ενδεχόμενο ρήξης ή έπεσε στο τραπέζι από κυβερνητικά χείλη για λόγους τακτικής;
Πρόκειται για μια ακόμη άσκηση επικοινωνιακού ψεκασμού, «ένα τρικ», όπως ο ίδιος ο κ. Τσίπρας είχε χαρακτηρίσει το 2011 την ανάλογη πρόθεση του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου. Εσωτερικά έπεσε στο κενό. Αποκρούστηκε από τους πολίτες. Ήταν μια πράξη πολιτικής δειλίας και ανευθυνότητας, όπως είπε ο Σταύρος Θεοδωράκης. Φαίνεται να έχει αποσυρθεί επί του παρόντος. Ίσως να στάθμισαν ορθότερα τις καταστροφικές συνέπειες του εγχειρήματος. Άλλωστε, και ως «απειλή» έναντι των εταίρων μας κατέπεσε βαρύγδουπα. Τα παιδία παίζει.

Τα ταμειακά διαθέσιμα για τη χώρα, όπως ανέφερε και ο κ. Βαρουφάκης μετά το Eurogroup της Δευτέρας φτάνουν για 15 ημέρες. Πόσο κοντά πιστεύετε ότι είναι η χώρα μας σ’  ένα «ατύχημα» και σ’ ένα Grexit;
Ουδείς επιθυμεί ένα Grexit. Ούτε οι εταίροι μας, που σε κάθε περίπτωση το τονίζουν με έμφαση, ούτε εμείς, πιστεύω. Θα ήταν σκέτη αυτοκτονία για μας.  Όσο για κάποιο «ατύχημα», που όλοι και πάλι απεύχονται, δυστυχώς ελλοχεύει λόγω των κυβερνητικών ακροβατισμών.

Θεωρείτε ότι μια κυβέρνηση τύπου Εθνικής Ενότητας θα ήταν λύση σε περίπτωση ρήξης και θα διαχειριζόταν καλύτερα την κατάσταση; Το κόμμα σας θα μπορούσε να συμμετάσχει;
Η κυβέρνηση έχει λάβει ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή. Οφείλει να κυβερνήσει και να αναλάβει τις ευθύνες της. Στην υποθετική σας ερώτηση, που προϋποθέτει ρήξη, όπως λέτε, κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας θα μπορούσε ενδεχομένως να προκύψει μόνο κατόπιν πρωτοβουλίας του ίδιου του πρωθυπουργού εάν βρεθεί σε αδιέξοδο,  με την επιδίωξη να επιμερίσει το πολιτικό κόστος.

Πώς κρίνετε την στρατηγική που ακολουθεί η κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους; Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο μειονέκτημά της;
Στις προεκλογικές μου ομιλίες διερωτόμουνα εάν επρόκειτο περί άγνοιας ή αγνόησης κινδύνου στη βάση των ανεύθυνων υποσχέσεων, της περισσής αλαζονείας και της αντι-μνημονιακής χίμαιρας και απάτης του ΣΥΡΙΖΑ (σκίζω μνημόνια, διαγράφω χρέος, νταούλια, ζουρνάδες και τα συναφή). Διαπιστώθηκε ότι επρόκειτο και περί των δυο. Σχέδιο διαπραγμάτευσης ανύπαρκτο. Η «σκληρή» διαπραγμάτευση μύθευμα. Επιθετικότητα κατά των εταίρων μας, σαν να ήταν άσπονδοι εχθροί μας,  από τους οποίους όμως ζητούμε ή μάλλον πλέον επαιτούμε κι άλλα δανεικά. Γι αυτό γρήγορα χάσαμε και τις λιγοστές αλλά πολύ σημαντικές φωνές συμπάθειας και στήριξης. Απομονωθήκαμε. Απωλέσαμε κάθε ίχνος αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης. Δεν ήταν μόνο θέμα στυλ αλλά κυρίως ουσίας, έλλειψης στρατηγικής και τακτικής εντός των κανόνων της Ένωσης και των δεσμεύσεων της χώρας. Παταγώδης διάψευση αλληλένδετων αυταπατών. Μείναμε με τα λείψανα  μιας καλοστημένης πλην κακόγουστης επικοινωνιακής θεατρικής παράστασης.

Μια συμφωνία, όπως διαφαίνεται από την άτεγκτη στάση των θεσμών στη διαπραγμάτευση, θα απέχει από τις προεκλογικές εξαγγελίες κα το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ . Νομίζετε ότι θα μπορούσε να διαχειρισθεί πολιτικά μια τέτοια συμφωνία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κυρίως προς το εσωτερικό της χώρας και του κόμματός της;
Με βάση τη δική σας εκτίμηση περί συμφωνίας η πολιτική διαχείριση εσωκομματικά φαίνεται να είναι εξαιρετικά δύσκολη, αλλά όχι εντελώς αδύνατη. Συνεκτική ουσία το μέλι της εξουσίας. Άλλωστε, ο επικοινωνιακός, προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης έχει αποδείξει ότι μπορεί να βαφτίζει το κρέας ψάρι με μεγάλη ευκολία. Ωστόσο, δεν θα είναι τόσο εύκολο ως προς την κοινή γνώμη. 

Παρακολουθούμε μια τακτική υψηλών τόνων και κριτικής  από την κυβέρνηση προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης, φτάνοντας να μιλούν και για τρόικα εσωτερικού. Πώς το σχολιάζετε αυτό;
Πρόκειται περί άθλιας και επαίσχυντης κυβερνητικής γραμμής που αποσκοπεί στην κατασκευή ανύπαρκτων «εσωτερικών εχθρών» και αποδιοπομπαίων τράγων ώστε να συγκαλύπτει τις δικές της αδυναμίες. Πρόκειται για χυδαία, αντιδημοκρατική και ολοκληρωτική αντίληψη σταλινικής κοπής. Η διαφωνία ή κριτική απέναντί τους θεωρείται προδοσία, έγκλημα. Αυτό είναι ντροπή. Ύβρις. Είναι προσβλητικό  ο μισός ελληνικός λαός να λοιδορείται ασύστολα λίγο-πολύ για έλλειψη πατριωτισμού.  Η ιστορία διδάσκει ότι η «υπερπατριωτική» υστερία είναι το σύνηθες καταφύγιο των πολιτικών απατεώνων.

Το Ποτάμι θα ψήφιζε υπέρ μιας συμφωνίας; Θεωρείτε ότι η χώρα πρέπει να μείνει πάση θυσία στο ευρώ; Και ποια συμφωνία θεωρείτε ότι είναι η καλύτερη λύση για τη χώρα;
Η δική μας «κόκκινη γραμμή» είναι η παραμονή οπωσδήποτε στο ευρώ. Το λέγαμε προεκλογικά, το λέμε εμφατικά και τώρα. Το εννοούμε απόλυτα. Το υπαγορεύει άλλωστε η λαϊκή εντολή, το επιβεβαιώνουν συνεχώς οι δημοσκοπήσεις. Οιαδήποτε άλλη επιλογή θα άνοιγε πάραυτα το δρόμο της Κόλασης. 

Το ΠΟΤΑΜΙ θα στηρίξει κάθε συμφωνία προς όφελος των πολιτών. Θα την κρίνουμε με σοβαρότητα και εθνική ευθύνη όταν έρθει στη Βουλή, (ως τμήμα ή σύνολο). Λευκή κάρτα, όμως,  εκ των προτέρων δεν δίνουμε. 

Τολμώ μετά παρρησίας να πω ότι εδώ που έφτασε τη χώρα η κυβέρνηση με την αλλοπρόσαλλη πολιτική της, ακόμα και μια δύσκολη συμφωνία θα ήταν καλύτερη από μη συμφωνία. Η απώλεια χρόνου έβλαψε και βλάπτει τη χώρα. Η εκροή καταθέσεων συνεχίζεται, η οικονομία ασφυκτιά κι έχει επιστρέψει στην ύφεση, τα χρήματα τελειώνουν σε λίγες μέρες σύμφωνα με τον Γ. Βαρουφάκη. Τι περιμένουμε άραγε; Κάποιο θαύμα  ή επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος;

Ως πολιτικός προερχόμενος από την αριστερά και από τον Συνασπισμό, πώς βλέπετε την «για πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση αυτούς τους πρώτους μήνες; Έδειξε δείγματα αριστερής γραφής;
«Πρώτη φορά αριστερά» με την ακραία λαϊκιστική δεξιά. Πρόκειται περί αδιανόητης όσμωσης. Δεν βλέπω  τίποτα από την Αριστερά της ιστορίας μας στην κυβέρνηση αυτή. Αντίθετα, διαπιστώνω  την αναβίωση των χειρότερων πρακτικών του παλαιοκομματισμού, νεποτισμό, κομματική επιδρομή στο κράτος και ιλιγγιώδη οπισθοχώρηση στην Παιδεία και αλλού. Είναι αντιμεταρρυθμιστική και με τις πρακτικές της έχει χάσει και το (εξ ορισμού) «ηθικό» πλεονέκτημα. Κρίμα! Ειλικρινά, πιστεύω ότι τέτοια πτώση δύσκολα θα μπορούσε να τη φανταστεί κανείς και μάλιστα τόσο γρήγορα.