Συνέντευξη στην Μακεδονία της Κυριακής και στον Φίλιππο Δεριαδέ 

Κύριε Λυκούδη ο κ. Τσίπρας υποστηρίζει ότι ελληνική κυβέρνηση για πρώτη φορά διαπραγματεύεται επί της ουσίας με τους εταίρους. Σε ποια σημεία θα μπορούσε να κάνει πίσω για να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα ή μήπως δεν μπορεί να υπάρξει καλό αποτέλεσμα;

Κατ’ αρχήν θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την φιλοξενία στην έγκριτη εφημερίδα σας.

Ως προς το ερώτημά σας θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι δεν θα πρέπει κανείς να υιοθετεί τις επικοινωνιακές πομφόλυγες της κυβέρνησης. Όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις διαπραγματεύθηκαν με λιγότερη ή περισσότερη επιτυχία και με την πλάτη στον τοίχο, όπως και η σημερινή. Διότι το ζητούμενο ήταν και παραμένει η δημοσιονομική ισορροπία, η εξάλειψη των διπλών ελλειμμάτων γενικής κυβέρνησης και ισοζυγίου πληρωμών. Δεν μπορούσε να συνεχιστεί η αλόγιστη πελατειακή κρατική κατανάλωση με δανεικά. Το κράτος χρεοκόπησε.

Κατά συνέπεια, η αυτοπαγίδευση της σημερινής κυβέρνησης μας έχει φέρει και πάλι σε οριακό σημείο. «Καλό αποτέλεσμα» δεν μπορεί να υπάρξει εδώ που φτάσαμε. Θα περιορίζεται σε λύσεις, επώδυνες εντός του ευρώ, όπως επιβάλλει η λαϊκή εντολή κι όπως σταθερά υποστηρίζει η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών. Κάθε άλλη επιλογή ανοίγει το δρόμο προς την Κόλαση, την απόλυτη καταστροφή και εξαθλίωση της χώρας.
  
Ποια είναι η γνώμη σας για τη στάση της Ευρώπης; Βλέπετε κάποια σημάδια υποχώρησης της στρατηγική της λιτότητας ή τελικά είναι τόσο άφοβοι και προετοιμασμένοι έναντι ενός grexit;  

Η λιτότητα δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από κανένα κράτος και καμιά κοινωνία σε μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη βάση. Μπορεί να είναι προσωρινή και μόνο αν συνοδεύεται με δίκαιο επιμερισμό των θυσιών για περιορισμένο χρονικό διάστημα για την αποκατάσταση επιβλαβών ισορροπιών.

Η στρατηγική της λιτότητας κάμπτεται, αργά και σταδιακά μεν, αλλά εμφανώς και σταθερά. Το βλέπουμε στις χώρες που κατάφεραν να βγουν από τα Μνημόνια, στα ανεπαρκή μεν αλλά σημαντικά πακέτα ανάπτυξης, όπως αυτό του Γιούγκερ, στην ποσοτική χαλάρωση του Ντράγκι. Είναι τα πρώτα ενθαρρυντικά βήματα που ελπίζω να λειτουργήσουν ως αναπτυξιακός μοχλός. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τα ΕΣΠΑ, τα 35 δις. ευρώ που είναι διαθέσιμα για μας μέχρι το 2020 και άλλα χρηματοδοτικά αναπτυξιακά εργαλεία που προσφέρονται εντός της ΕΕ. Αρκεί κι εμείς να χαράξουμε τη δική μας αναπτυξιακή πορεία. Προς το παρόν δεν την βλέπω.

Είναι φανερό ότι οι εταίροι μας αλλά και η Αμερική, τους οποίους αντιμετωπίζουμε ως «εχθρούς» δεν θέλουν ένα Grexit. Μπορεί να είναι γι αυτούς διαχειρίσιμο, αλλά δεν θα είναι εντελώς ανώδυνο. Για εμάς βέβαια θα είναι η απόλυτη καταστροφή. Γνωρίζουν, βεβαίως, ότι παίζουμε πόκερ με ανοιχτά χαρτιά. Δεν μπορεί η μόνη διαπραγματευτική σου στάση να είναι η απειλή αυτοκτονίας. Δεν μπορεί να αποδώσει διαρκή οφέλη. Αντίθετα, υπονομεύει και τα τελευταία ίχνη εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας, αν υπάρχουν κι αυτά. 
 
Το κόμμα σας κινείται ανοδικά στις δημοσκοπήσεις αλλά ακόμη δεν κάνει τη διαφορά. Πιστεύετε ότι η γραμμή του «θα στηρίξω όποια συμφωνία έρθει» είναι αποδεκτή από τον κεντρώο χώρο;

Πράγματι, το ΠΟΤΑΜΙ, κινείται ανοδικά σε όλες σχεδόν τις μετεκλογικές δημοσκοπήσεις, απόδειξη ότι δεν πρόκειται για κάποιο παροδικό φαινόμενο ή «κατασκεύασμα» σύμφωνα με τις πολιτικές σκοπιμότητες ορισμένων. Ριζώνει καθημερινά όλο και περισσότερο στην κοινωνία και τη συνείδηση των πολιτών ως ο πολιτικός φορέας των πραγματικών μεταρρυθμίσεων παντού, στην οικονομία και το κράτος, που έχει ανάγκη η χώρα για να πάει μπροστά, να ενταχτεί9 με τη δική της προσπάθεια και το δικό της σχέδιο στην οικογένεια των σύγχρονων ευρωπαϊκών κρατών. Ασκεί αυστηρή αλλά και εποικοδομητική αντιπολίτευση. Δεν χαρίζεται σε κανέναν. Ούτε στο παλιό και φθαρμένο πολιτικό σύστημα ούτε στην τωρινή αντι-ευρωπαϊκή και αντι-μεταρρυθμιστική κυβέρνηση. Δεν φέρει πολιτικά βάρη. Δεν αίρει τις αμαρτίες κανενός ούτε είναι διαθέσιμο να άρει τις αμαρτίες των τωρινών. Είναι δυναμικό κίνημα. Ωριμάζει ιδεολογικά και πολιτικά ταχύτατα. Βαθαίνει τις πολιτικές του επεξεργασίες και το πρόγραμμά του. Κι αυτό δημιουργεί βάσιμες ελπίδες αλλά και ευθύνες για τη μελλοντική του πορεία.

Εμείς θα στηρίξουμε τη Συμφωνία που ενδεχομένως θα συνάψει και θα φέρει στη Βουλή η κυβέρνηση. Λευκή επιταγή δεν δίνουμε. Δεν σημαίνει στήριξη στην κυβέρνηση. Σημαίνει πάνω από όλα στήριξη της χώρας, διότι ακόμη και μια δύσκολη Συμφωνία είναι προτιμότερη από τη μη Συμφωνία. Κριτήριό μας είναι οι λύσεις εντός του ευρώ, εντός του ισχυρού πυρήνα της Ένωσης. Είναι για εμάς αυτονόητο. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, άλλη επιλογή. Οι μύθοι κατέρρευσαν.

Σε περίπτωση πρόωρων εκλογών θα αποδώσει καρπούς ή θα πρέπει να αλλάξετε ρότα; 

Δεν γνωρίζω υπό ποιες συνθήκες μπορεί να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές. Είναι ευθύνη και απόφαση του πρωθυπουργού. Εμείς έχουμε εμπιστοσύνη στους πολίτες. Δεν φοβόμαστε τις εκλογές. Ωστόσο, είναι ηλίου φαεινότερο ότι μόνο κομματικές σκοπιμότητες των κυβερνώντων θα εξυπηρετήσουν οι εκλογές, με αμφίβολα, θα έλεγα και επισφαλή αποτελέσματα, σε βάρος της χώρας. Στην κατάσταση που βρίσκεται θα την αποτελείωναν. Εθνική συναίνεση και συνεννόηση για να αντιμετωπίσουμε τα δύσκολα χρειαζόμαστε, όχι εκλογές. Ελπίζω η κυβέρνηση να μην επιλέξει τη οδό του ιδανικού αυτόχειρα, λόγω δικής της δειλίας και ανικανότητας. Εύχομαι να μην ακούσουμε από τα χείλη του πρωθυπουργού το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» για μια ακόμη φορά. Υπάρχει η οδός της σύνεσης και της συναίνεσης, όσο κι αν στοιχίζει. Καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του. Τέρμα τα ψέματα, οι ψευδαισθήσεις και η παραπλάνηση. Βρισκόμαστε σε οριακό σημείο. Δεν πρέπει να το υπερβούμε. 
 
Ποια είναι θέση σας για τις προτάσεις που υπάρχουν γύρω από την ενιαία έκφραση της κεντροαριστεράς και του μεταρρυθμιστικού χώρου. Υπάρχουν προοπτικές συγκλίσεων; 

Υπάρχει, πράγματι, κάποια νέα κινητικότητα. Η αγωνία είναι κοινή σε όλο το χώρο. Οι προβληματισμοί πολύ σημαντικοί. Δεν είμαστε απόντες. Είμαστε ανοιχτοί στο διάλογο. Για να υπάρξουν συγκλίσεις θα πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Δεν είναι μια εύκολη υπόθεση για λόγους που δεν μπορώ να αναπτύξω εδώ. Χρειάζονται προσεκτικά βήματα και υπεύθυνη στάση, διότι γνωρίζουμε την κατάληξη διάφορων πρωτοβουλιών στο πρόσφατο παρελθόν. 

Τι περιμένετε από τα συνέδρια του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ; Θα δρομολογήσουν εξελίξεις στο χώρο της κεντροαριστεράς ή αυτά τα κόμματα είναι καταδικασμένα;

Δεν είμαι εγώ που θα υπογράψω τη ληξιαρχική πράξη πολιτικού θανάτου των κομμάτων αυτών. Δεν μου πέφτει λόγος. Εναπόκειται σε αυτά να αποφασίσουν και να χαράξουν την πολιτική τους πορεία και να διασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση θέτοντας τις δικές τους πολιτικές προτεραιότητες και προσανατολισμούς. Προβλέψεις δεν μπορούν να γίνουν. Όλα θα κριθούν εκ του αποτελέσματος. Όψομεν.