Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ
  • Γραπτές Συνεντεύξεις

Όραμα και ελπίδα μπορεί να δώσει μόνο μια ισχυρή Κεντροαριστερά

Συνέντευξη στον δημοσιογράφο Χρήστο Δρούζια

Τους τελευταίους μήνες βλέπουμε αποχωρήσεις βουλευτών από το Ποτάμι. Τι πιστεύετε ότι φταίει; O Σταύρος Θεοδωράκης φέρει ευθύνη για την σημερινή κατάσταση;

Οι αιτίες της δύσκολης φάσης που διέρχεται ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ είναι εγγενείς, όχι εξωγενείς. Έχει δημιουργηθεί ανασφάλεια προοπτικής και εξ αυτής προκύπτουν προσωπικές στάσεις και συμπεριφορές.

Δεν ήθελα ποτέ να παίξω το ρόλο του «μάντη» κακών εξελίξεων και μάλιστα ως συνεργαζόμενος με το Κίνημα και φίλος του Σταύρου Θεοδωράκη. Ωστόσο, αρκετά νωρίς, πιστεύω, με αίσθημα ευθύνης εντόπισα τα προβλήματα που υπήρχαν στα πεδία της πολιτικής ταυτότητας και σαφούς πολιτικής στρατηγικής. Πολλοί συμφωνούν σήμερα μαζί μου.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης, ως επικεφαλής του Κινήματος, όπως κάθε άλλος σε ανάλογη θέση, είναι φυσιολογικό να δρέπει τον έπαινο για τις επιτυχίες ή να επωμίζεται τις ευθύνες για τις δυσκολίες. Ουδείς αλάθητος. Το θέμα είναι η έγκαιρη, ορθή διάγνωση και η αλλαγή πορείας με πολιτικούς όρους.

Πρόσφατα εκφράσατε την διαφωνία σας για τις συζητήσεις του Ποταμιού με την Ώρα Αποφάσεων των Διαμαντοπούλου - Ραγκούση -Φλωρίδη. Ποιοι είναι οι λόγοι;

Ας μη δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις. Δεν πρόκειται για διαφωνία. Ήμουν και παραμένω θετικός απέναντι σε πρωτοβουλίες που τείνουν να μειώσουν την πολυδιάσπαση των προοδευτικών δυνάμεων στο μεσαίο χώρο. Άρα θετικός και απέναντι σε τέτοιες συζητήσεις. Το δήλωσα καθαρά.

Ταυτόχρονα, θεωρώ αυτονόητο να τονίζω συνεχώς ότι μόνο η σύγκλιση και η ενοποίηση όλων των δυνάμεων, η ενιαία πολιτική τους έκφραση, μπορεί να δημιουργήσει το ισχυρό εκείνο ρεύμα που θα μπορέσει να αλλάξει τους συσχετισμούς. Τους σημερινούς δημοσκοπικά, τους αυριανούς μετεκλογικά. Δεν πρόκειται για ευσεβείς πόθους. Προκύπτει από την ψυχρή ανάλυση των σημερινών πολιτικών δεδομένων.

Μόνος του ο καθένας αποτελεί εύκολη λεία ακόμα κι ενός ήπιου δικομματισμού.

Η ενότητα θα προσδώσει σε έναν Ενιαίο Φορέα μεγάλη δυναμική και θα ανατρέψει το σημερινό και αυριανό πολιτικό σκηνικό. Κι αυτό πρωτίστως θα ωφελήσει τη χώρα.

Η συγκεκριμένη διαφοροποίηση πυροδότησε σενάρια συμπόρευσής σας με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Υπάρχει στον ορίζοντα ένα τέτοιο ενδεχόμενο;

Πρόκειται, φυσικά, για εικασίες και σενάρια. Εμείς, η πολιτική κίνηση «ΜΕΤΑρρυθμιστές της Αριστεράς», συνεργαζόμαστε με ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ. Δώσαμε μαζί δυο σημαντικές εκλογικές μάχες. Δεν πρόκειται σήμερα στις δύσκολες στιγμές του να ψάχνουμε για διάφορα σενάρια. Προσπαθούμε, όμως, εδώ και πάρα πολύ καιρό, να το πείσουμε ότι μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανασυγκρότηση και ενιαία πολιτική έκφραση του μεσαίου χώρου.

Παρεμβαίνω στις διεργασίες για την ενότητα της Κεντροαριστεράς, της συγκρότησης της μεγάλης Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης. Ως εκ τούτου παρακολουθώ επίσης με εύλογο ενδιαφέρον τις εξελίξεις και στη «Δημοκρατική Συμπαράταξη» η οποία, εξ αντικειμένου αποτελεί τον ισχυρότερο και πιο συγκροτημένο πολιτικό σχηματισμό στο μεσαίο χώρο. Συνομιλώ με τα στελέχη και τους συναδέλφους μου Βουλευτές της ΔΗΣΥ, για όλα τα πολιτικά θέματα. Φυσικά και για το καίριο θέμα της ενότητας της Κεντροαριστεράς.

Διότι, χωρίς αλληλοσεβασμό, ειλικρινή συζήτηση και αλληλοκατανόηση θέσεων και επιδιώξεων μεταξύ όλων δεν μπορούν να προκύψουν θετικά αποτελέσματα για την ενότητα της Παράταξης.

Όλες οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν μεγάλο προβάδισμα για τη ΝΔ. Στην περίπτωση που δεν υπάρξει αυτοδυναμία και ο ΣΥΡΙΖΑ αρνηθεί τη συμμετοχή του, ο χώρος της Κεντροαριστεράς θα πρέπει να παράσχει κοινοβουλευτική στήριξη;

Επανέρχεται συχνά ένα υποθετικό ερώτημα. Εύλογο μεν, αλλά εκ προοιμίου αντιμετωπίζει την Κεντροαριστερά ως «συμπληρωματική» δύναμη, πράγμα που αρνούμαι να δεχτώ ως τετελεσμένο γεγονός και ως προοπτική.

Γι αυτό επιμένω, θέλοντας να συμβάλλω καταλυτικά στην ενοποίησή της.

Μια αυτόνομη ισχυρή Κεντροαριστερά θα είναι εκείνη που θα υπαγορεύσει τους όρους της διακυβέρνησης. Προφανώς παίρνοντας υπόψιν τα μετεκλογικά δεδομένα και με αίσθηση ευθύνης για την χώρα και τη σωτηρία της.

Χωρίς καμία δόση οίησης ή αυταπάτης, πιστεύω ότι ένας ισχυρός δημοκρατικός μεταρρυθμιστικός πόλος μπορεί να δώσει Νέο Όραμα και Ελπίδα, να διασφαλίσει την πολιτική σταθερότητα και την προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας. Και να συμβάλλει ώστε να βγει οριστικά από τα αδιέξοδα, το τέλμα και την παρακμή.

O Νίκος Φίλης ζήτησε να υπάρξει προγραμματικό άνοιγμα προς την Κεντροαριστερά. Εκτιμάτε ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν προϋποθέσεις για μια τέτοια συνεργασία;

Πρόκειται για κινήσεις απόγνωσης μετά από 2 χρόνια θερμής και αγαστής συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με ένα κόμμα της λαϊκιστικής Δεξιάς. Είναι ορατό πλέον δια γυμνού οφθαλμού το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει το κόμμα της «ριζοσπαστικής αριστεράς», λόγω της δικής του πολιτικής. Αναπόφευκτη συνέπεια η δημοσκοπική του κατάρρευση. Είναι επίσης με αυτά τα ανοίγματα εμφανής και ο στόχος διατήρησης της εξουσίας πάση θυσία.

Προσωπικά, δεν βλέπω να συντρέχουν προϋποθέσεις για τέτοια συνεργασία.

Έχω σαφώς διατυπώσει την πεποίθησή μου δημόσια ότι τόσο η ανασυγκρότηση όσο και η πολιτική προοπτική της Κεντροαριστεράς, κι όχι μόνο στη χώρα μας, είναι απόλυτα συνυφασμένη με την αποφασιστική πολιτική και εκλογική ήττα του αριστερού και δεξιού εθνικολαϊκισμού.

Δημοσιεύθηκε στο Καρφί

24/02/2017

Ενδιαφέροντα άρθρα

23.05.2023

Μετά τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, τι; του Γ. Βούλγαρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
22.05.2023

Το τέλος του καιροσκοπικού ριζοσπαστισμού, του Β. Βαμβακά

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
31.05.2022

Μεταπολιτική, μεταδημοκρατία, μετακόμματα, του Γ. Σιακαντάρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK