Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ
  • Γραπτές Συνεντεύξεις

Δεν μπορούν να βάλουν χαλινό στον Καμμένο

Συνέντευξη στην εφημερίδα Φιλελεύθερος και στη δημοσιογράφο Αλ. Χατζή

Ο Υπουργός Άμυνας της χώρας μας πρότεινε σε επίσημη συνάντηση στην Αμερική, συμφωνίες που, όπως λέει το γραφείο του πρωθυπουργού, δεν έχουν εγκριθεί από την κυβέρνηση. Έπρεπε να εκδιωχθεί;

Τι θα πει δεν έχουν εγκριθεί; Δεν το πιστεύω! Δηλαδή, τις γνώριζαν, τις συζήτησαν σε κάποιο επίπεδο ή πολιτικό όργανο και δεν τις «ενέκριναν»; Είναι δυνατόν; Δεν θέλω να πιστέψω ότι μπορεί το πρωθυπουργικό επιτελείο να έχει αντιμετωπίσει το ζήτημα αυτό με την ίδια ελαφρότητα που έχουν αυτές καθ’ αυτές οι προτάσεις του Καμμένου. Βεβαίως οι φήμες ήδη κυκλοφορούσαν περί βάσεων και άλλων διευκολύνσεων στην αμερικανική πλευρά. Τώρα, προστέθηκαν και οι φαιδρές ιδέες περί βαλκανικών αμυντικών συμφωνιών.

Δεν θα υποδείξω εγώ στον πρωθυπουργό τι πρέπει να πράξει. Έχει την απόλυτη ευθύνη για όλα. Απλώς να σημειώσω ότι το να παριστάνει κανείς τον «ενοχλημένο» ή τον «θυμωμένο» δεν πείθει παρά μόνο τους πρόθυμους να πειστούν. Όπως και οι παρόμοιοι πηχυαίοι πρωτοσέλιδοι τίτλοι φιλοκυβερνητικών εφημερίδων ότι ο κ. Καμμένος βλάπτει τα συμφέροντα της χώρας. Δεν αμφισβητώ ότι θα έχουν εκπλαγεί δυσάρεστα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ από τις πρωτοβουλίες του κυβερνητικού τους εταίρου και δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά εάν ο παρά φύσιν σύμμαχος βλάπτει τη χώρα και παράλληλα θολώνει το αριστερό προφίλ που επιδιώκει να εμφανίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν ζητούν την αποπομπή του;

Ακόμα και στις χτεσινές αντιδράσεις του Μαξίμου επέμεναν να του δίνουν το θετικό πρόσημο του «συνεπή». Χαλινό πάντως δεν φαίνεται να μπορεί να του βάλουν.

Πως αντιλαμβάνεστε την αντίδραση του πρωθυπουργού; Το ότι δεν εκδιώχθηκε ο Πάνος Καμμένος σημαίνει ότι λειτούργησε ως μεταφορέας κυβερνητικών προτάσεων;

Δεν μπορώ να ξέρω. Το να έκανε ο κ. Καμμένος τον «λαγό», τον προπομπό τέτοιων προτάσεων για να μετρηθούν οι εσωκομματικές και γενικότερες αντιδράσεις είναι ένα ενδεχόμενο που δεν μπορεί εκ προοιμίου να αποκλειστεί. Βεβαίως έχουμε την κατηγορηματικά αρνητική στις προτάσεις Καμμένου δήλωση του Προέδρου της Βουλής Ν. Βούτση, που δεν αφήνει περιθώρια τέτοιων εκτιμήσεων. Πιθανότερη μπορεί να είναι η εκδοχή ότι ο κ. Καμμένος λειτούργησε με τα δικά του σχέδια, με το άγχος της πολιτικής επιβίωσης, πράγμα που δημιουργεί μείζον θέμα κυβερνητικής συνοχής, διαμόρφωσης και άσκησης εξωτερικής πολιτικής. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για πραγματικό τραγέλαφο με θύμα τη διεθνή σοβαρότητα και αξιοπιστία της χώρας. Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά. Έτσι κι αλλιώς είναι πασιφανές ότι ο κ. Τσίπρας ούτε θέλει ούτε μπορεί να αποπέμψει τον φίλο του από την κυβέρνηση.

Δοκιμάζει την σοβαρότητα της χώρας η κυβέρνηση; Πρέπει να φύγει;

Η κυβέρνηση πρέπει να ηττηθεί εκλογικά όχι μόνο λόγω έλλειψης σοβαρότητας βασικών στελεχών της, αυτό είναι το λιγότερο, χρειαζόμαστε άλλωστε και την κωμωδία και το γέλιο, αλλά διότι έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην ελληνική οικονομία και κοινωνία και στους θεσμούς του δημοκρατικού πολιτεύματος. Πρέπει να τεθεί τέρμα από τους πολίτες σε όλα αυτά και να χαραχθεί μια νέα πορεία για την ανάταξη της χώρας. Άλλωστε έχω ξαναπεί ότι μια εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγήσει ελπίζω και σε ένα ουσιαστικό δικό του αναστοχασμό.

Πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, τα ιστορικά κομματικά του στελέχη, όχι μόνον ο Φίλης, θα "καταπιούν" και αυτή την τελευταία συμπεριφορά του Καμμένου; Ισχύει σήμερα το επιχείρημα "δεν θα ρίξω εγώ την αριστερή κυβέρνηση";

Το πλέον πιθανό είναι αυτό, ότι θα τα «καταπιούν» όλα. Ισχυρότερη είναι η παραμονή στην εξουσία. Οιαδήποτε κριτική εκ μέρους «ιστορικών στελεχών» απλώς ηρεμεί τις συνειδήσεις τους, αφού ουδέποτε μετουσιώνεται σε πράξη. Στο αίτημα δηλαδή αποπομπής του λαϊκιστή ακραίου δεξιού εταίρου, τον οποίο οι ίδιοι αποδέχθηκαν και υποδέχθηκαν μετά χαράς, δις μάλιστα, στην κυβέρνηση. Ας μην ξεχνάμε. Η αγκαλιά Τσίπρα – Καμμένου στην εκλογική εξέδρα το φθινόπωρο του ’15 δεν εξέπεμπε μόνο την ανάγκη των αριθμών για την δεδηλωμένη, εξέπεμπε την τραγική πολιτική τους ταύτιση. Τώρα που τα πράγματα δυσκόλεψαν μεταξύ τους αν ζητήσουν την αποπομπή του κ. Καμμένου και των ΑΝΕΛ τότε αναλαμβάνουν και την ευθύνη των πολιτικών εξελίξεων. Δεν φαίνεται ότι είναι διατεθειμένοι να προχωρήσουν σε τέτοια βήματα. Επομένως, λογικό είναι να υποθέσουμε, ότι θα έχουμε κι άλλες τέτοιες πράξεις στο κακόγουστο αυτό έργο, χωρίς πρακτικές πολιτικές συνέπειες.

Δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο

12/10/2018

Ενδιαφέροντα άρθρα

23.05.2023

Μετά τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, τι; του Γ. Βούλγαρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
22.05.2023

Το τέλος του καιροσκοπικού ριζοσπαστισμού, του Β. Βαμβακά

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
31.05.2022

Μεταπολιτική, μεταδημοκρατία, μετακόμματα, του Γ. Σιακαντάρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK