Συνέντευξη στα dikaiologitika.gr και στον δημοσιογράφο Τάσο Αδρασκέλα

Βρισκόμαστε στην αυγή του 2019, ποια η άποψη σας για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα και ποιες οι προβλέψεις σας για το νέο έτος, το πρώτο μεταμνημονιακό, σύμφωνα τουλάχιστον με την κυβέρνηση;

Η νέα χρονιά θα έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτή που τελειώνει. Η καθαρή έξοδος από τα μνημόνια είναι ένας ακόμη μύθος. Μέσα από την εφαρμογή του τρίτου και πιο σκληρού μνημονίου, η έξοδος επιτεύχθηκε με σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική και με μεγάλες δεσμευτικές μακροχρόνιες συμφωνίες και όρους. Οι σημερινές επιδοματικές πολιτικές της κυβέρνησης «ανακουφίζουν» τα χειμαζόμενα λαϊκά στρώματα αλλά δεν αντιμετωπίζουν το κρίσιμο ζήτημα της βυθισμένης στην κρίση Ελλάδας. Διανέμουν απλώς την φτώχια. «Το πρώτο μεταμνημονιακό έτος» είναι ένα ακόμα κούφιο σύνθημα.

Εντός του έτους θα έχουμε δεδομένα εθνικές εκλογές. Κατά πρώτον πότε τις βλέπετε να πραγματοποιούνται και κατά δεύτερον τι περιμένετε ότι θα προκύψει μετά απ’ αυτές;

Έχω πολλές φορές δηλώσει μέχρι τώρα την εκτίμησή μου ότι οι εκλογές εάν δεν προέκυπτε κάποιον μείζον ζήτημα, θα πραγματοποιούνταν στο τέλος της περιόδου δηλαδή τον Οκτώβριο. Μία κυβέρνηση που γνωρίζει καλά ότι θα χάσει τις εκλογές δεν τις προκηρύττει νωρίτερα εάν δεν υφίσταται ασφυκτική λαϊκή πίεση δηλαδή με τον λαό στους δρόμους, ή εάν δεν έχει χάσει την πλειοψηφία μέσα στην Βουλή δηλαδή την δεδηλωμένη. Ίσως είναι η πρώτη φορά που δημιουργείται ως πιθανή εξέλιξη, η αποχώρηση των ΑΝΕΛ από την πλειοψηφία λόγω Πρεσπών. Αυτό καθιστά ορατή την πιθανότητα πρόωρων εκλογών. Δεν αρέσκομαι να προβλέπω ποσοστά, άρα να περιγράφω και τον μετεκλογικό χάρτη. Νομίζω όμως ότι θα υπάρξει σαφής πολιτική αλλαγή.

Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται να έρθει για κύρωση στη Βουλή η “Συμφωνία των Πρεσπών”, έχετε δηλώσει ότι κατ’ αρχήν τη βλέπετε θετικά. Έχετε αποφασίσει οριστικά αν θα την ψηφίσετε; Επίσης η απόφασή σας θα είναι ίδια εάν η ψηφοφορία λάβει και χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση;

Έχω δηλώσει ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι σε θετική κατεύθυνση. Όταν όλος ο πλανήτης αναγνωρίζει επισήμως την γειτονική χώρα ως Δημοκρατία της Μακεδονίας, τότε η Συμφωνία που έχει ως κεντρικό άξονα την μετονομασία της με το σύνθετο όνομα Βόρεια Μακεδονία, είναι ένα βήμα μπροστά. Όμως α) από την πρώτη στιγμή έχω δηλώσει επίσης ότι ο συμβιβασμός της δικής μας πλευράς στο ζήτημα της ταυτότητας και της γλώσσας, που θα μπορούσε να είναι στο περιθώριο χωρίς να δημιουργεί ζητήματα, ενδέχεται να καταστεί επικίνδυνος αν διαχειριστούν αυτά τα θέματα κακόπιστα οι γείτονες. Με τις πρόσφατες δηλώσεις του Ζάεφ αυτός ο κίνδυνος είναι ορατός. β) εάν η ενδεχόμενη υπερψήφιση της Συμφωνίας στην Βουλή συνδεθεί με ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, δημιουργείται επίσης πολιτικό ζήτημα που δεν μπορώ να αγνοήσω. Δια ταύτα η γνώμη μου για την Συμφωνία είναι θετική, η στάση μου όμως θα εξαρτηθεί και από όλα τα προηγούμενα.

Συμμετείχατε με τους “ΜΕΤΑρρυθμιστές της Αριστεράς” στη δημιουργία του Κινήματος Αλλαγής απ’ όπου αποχωρήσατε, την ίδια περίοδο που αποχώρησε Το Ποτάμι. Τι έφταιξε και το εγχείρημα απέτυχε; Δεν στήθηκε σε σωστές βάσεις ή οι διαφορές ανάμεσα στα κόμματα και στις κινήσεις που το απαρτίζατε ήταν αγεφύρωτες;

Το εγχείρημα απέτυχε γιατί δεν μπόρεσε για άλλη μια φορά, να υπερβεί τις γνωστές παθογένειες του χώρου δηλαδή τους αρχηγισμούς, την κυριαρχία γνωστών και αγνώστων μηχανισμών, τις «τακτοποιήσεις» κλπ. Κρίμα! Γιατί ο τόπος είχε ανάγκη την μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη και γιατί βεβαίως οι πολίτες της κεντροαριστεράς γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν υπήρξαν αγεφύρωτες διαφορές στις πολιτικές, αλλά μόνο έλλειψη τόλμης.

Μετά από μία πολύχρονη πορεία στο χώρο της ανανεωτικής αριστεράς πιστεύετε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πλήγωσε ανεπανόρθωτα την παράταξη με την ευρεία έννοια; Γκρέμισε τις προσδοκίες και τις ελπίδες του κόσμου που τη στήριξε;

Την άνοιξη του 2015 σε μια δύσκολη για μένα ομιλία μου στην Βουλή, ήταν λίγους μήνες μόνο κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά με ορατά τα δείγματα μιας πολιτικής συμπεριφοράς που θόλωνε την εικόνα μας ως αριστερών και την κοινή μας ιστορία, είπα απευθυνόμενος και συγκινησιακά φορτισμένος στους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με τους οποίους για πολλά χρόνια βαδίζαμε μαζί «Φοβάμαι σύντροφοι πως το Πρώτη φορά Αριστερά μπορεί να γίνει τελικά στην κοινωνία Ποτέ ξανά Αριστερά». Σήμερα που αυτό το βλέπω γύρω μου με θλίβει.

Στις προηγούμενες εκλογές συμμετείχατε στα ψηφοδέλτια του Ποταμιού. Στις επερχόμενες έχετε αποφασίσει τι θα κάνετε; Δίνετε πιθανότητες να υπάρξει έστω και την ύστατη στιγμή μία προσέγγιση των δυνάμεων της κεντροαριστεράς ή θεωρείται ότι μετά το εγχείρημα του ΚΙΝ.ΑΛ δεν υπάρχει λόγος συζήτησης;

Σε αυτή την φάση το εγχείρημα ενότητας της κεντροαριστεράς, ή καλύτερα της δημιουργίας μιας νέας μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης με κοινωνικά αριστερά χαρακτηριστικά, δυστυχώς δεν είναι εφικτό. Ως ζητούμενο παραμένει. Ο Σπύρος Λυκούδης θα λειτουργήσει όπως πάντα με γνώμονα τις απόψεις του, την συνείδησή του και την μακρά διαδρομή του στον χώρο της Αριστεράς.