Δεν είναι εύκολο να προσδιορίσει ακριβώς κάποιος την έννοια της «πολιτικής πρωτοβουλίας» για αυτό το θέμα, σε αυτή τη φάση και σε σχέση με την σημερινή μου στάση εντός της ΔημΑρ. Επικοινωνώ κάθε μέρα με πολύ κόσμο, συνομιλώ με στελέχη αυτών των χώρων και όχι μόνο, ανταποκρίνομαι σε κάθε πρόσκληση που μου απευθύνεται, εκθέτω την άποψή μου ανοιχτά και καθαρά σε ευρείες συναντήσεις φίλων. Κάνω δηλαδή όσα μπορώ για αυτό το μέγα ζήτημα προσέχοντας παράλληλα να είμαι όσο γίνεται πιο διακριτικός πολιτικά σε σχέση με την πλειοψηφία της ΔημΑρ.

Γιατί σε αυτή τη συζήτηση δεν μπορεί να πάει συγκροτημένα η ΔΗΜΑΡ; Πιστεύετε ότι η πλειοψηφία του κόμματός σας, αν και μιλάει πλέον για συνομιλίες με όλους, κοιτά μονοσήμαντα προς την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ;

Προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις όλο το προηγούμενο διάστημα και στο Συνέδριο της ΔημΑρ το Δεκέμβριο, να ανταποκριθεί το κόμμα μου θετικά στον διάλογο με τους άλλους χώρους. Γνωρίζετε την απολίτικη πεισματική άρνηση της ΔημΑρ να συνομιλήσει με οποιονδήποτε, την οποία και πληρώσαμε πολύ ακριβά.

Προφανώς η ΔημΑρ συγκροτημένα, ειλικρινά και με αποσαφηνισμένο σχέδιο για το τι θέλει, θα ήταν αποτελεσματική σε έναν τέτοια διάλογο. Τίποτα δυστυχώς από τα πιο πάνω δεν ισχύει σήμερα. Η μισή Κεντρική Επιτροπή του κόμματος (εννοώ στο πλαίσιο της πλειοψηφίας της) δεν θέλει έναν τέτοιο διάλογο και η άλλη μισή που δηλώνει τώρα ότι τον θέλει, δεν γνωρίζει με ποιόν στόχο.

Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας στελέχη της πλειοψηφίας του κόμματός σας , όπως ο Θ. Μαργαρίτης, σας κάλεσαν να βρείτε ένα modusvivendi και να υπάρξει ένας συμβιβασμός ώστε να πάτε στο Συνέδριο και όλοι μαζί στη συζήτηση για την κεντροαριστερά. Κάτω από ποιες προϋποθέσεις μπορεί να αποδεχθείτε αυτή την πρόταση;

Κατ’ αρχήν προσπερνώ αγενείς χαρακτηρισμούς του Θ. Μαργαρίτη στην πρότασή του περί «συμβιβασμού» γιατί δεν αξίζει να μένει κάποιος σε αυτά. Η πρόταση περιλαμβάνει το εξής εκπληκτικό: Ελάτε στο Συνέδριο (που θα το κάνουμε βεβαίως καλοκαιριάτικα για να ελέγξουμε απολύτως κάθε λεπτομέρεια της πορείας μας από εδώ και εμπρός) καταθέστε τις απόψεις σας και ακολούθως θα πάμε όλοι μαζί, δηλαδή λέω εγώ «θα σας πάμε όλους μαζί».

Δεν είμαστε καινούργιοι ούτε στην πολιτική ούτε στην Αριστερά. Τους συμβιβασμούς τους προτείνεις αν είσαι ειλικρινής πριν αποφασίσεις όλα τα βήματα για τον έλεγχο των κομματικών εξελίξεων και όχι μετά.

Και για ποιόν έλεγχο μιλάμε τώρα. Ενός κόμματος αποδιαρθρωμένου, βαθειά πληγωμένου και απογοητευμένου. Αν είναι δυνατόν.

Κύριε Λυκούδη, είστε από αυτούς που ξέρουν όσο λίγοι τον Φ. Κουβέλη. Γιατί κατά την άποψή σας οδηγείται σε αυτές τις επιλογές και στη διαφαινόμενη- όπως όλα δείχνουν- συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ;

Δεν γνωρίζω τις απόψεις του Φ.Κουβέλη σ’ αυτή την φάση, ούτε το σχέδιο του. Δεν μπορώ να έχω ακριβή κρίση επομένως. Η γενική στροφή πάντως προς τον ΣΥΡΙΖΑ είναι καταφανέστατη στην σημερινή πλειοψηφία της σημερινής ΔημΑρ.

Εγώ επανειλημμένως έχω δηλώσει ότι ο σεβασμός μου προς τον ΣΥΡΙΖΑ είναι δεδομένος. Η διαφορά μου από άλλους συντρόφους μου στην ΔημΑρ είναι ότι απλώς εγώ ξέρω γιατί έφυγα το 2010 από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Με δηλώσεις σας κατά την εβδομάδα δείξατε να απορρίπτετε και το άνοιγμα του Αλ. Τσίπρα, λέγοντας μάλιστα ότι ζητά δήλωση μετάνοιας από τη ΔΗΜΑΡ για τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση. Τι είναι αυτό που σας κάνει να απορρίπτετε κάθε προοπτική συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ;

Ο κ.Τσίπρας στην προσπάθεια αναζήτησης συμμάχων – και καλά κάνει- πέραν του κ.Καμμένου με τον οποίο συνέπλεε μέχρι σήμερα και εξακολουθεί να συμπλέει, αναφέρθηκε και στην ΔημΑρ. Ζήτησε από τη ΔημΑρ να συνεργαστεί μαζί του αφού βεβαίως αρνηθεί την μέχρι σήμερα πορεία της και συμφωνήσει να προσχωρήσει σ’ αυτό το απίθανο «αντιμνημονιακό μέτωπο» που περιλαμβάνει από σοβαρούς πολιτικά, παρά τις διαφορές μας, ανθρώπους μέχρι και ότι πιο δύσοσμο υπάρχει σε αυτόν τον τόπο. Μα είμαστε καλά;

Εγώ είμαι παθιασμένος υποστηρικτής των συμμαχιών και των συνεργασιών, γιατί μόνο έτσι προχωράει ο τόπος.

Επομένως θα μπορούσα να συνεργαστώ και με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά, το έχω ξαναπεί, η ΔημΑρ αν προσέλθει γυμνή πολιτικά ως συμπλήρωμα του ΣΥΡΙΖΑ υπογράφει και τυπικά τον θάνατό της.

Με τα σημερινά δεδομένα πόσο εφικτή είναι η προσπάθεια, που θέλετε να κάνετε, για την συμπόρευση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς; Υπάρχουν περιθώρια συνεννόησης με το ΠΑΣΟΚ και την Ελιά; Στη συζήτηση αυτή εκτιμάτε ότι μπορεί να μπει και το “Ποτάμι”;

Πάρα πολύ δύσκολη είναι η προσπάθεια. Το Ποτάμι δεν φαίνεται να έχει τέτοιο προσανατολισμό και η Ελιά δεν ξέρω πως ακριβώς υφίσταται σήμερα και αν είναι κάτι περισσότερο από τους μηχανισμούς του ΠΑΣΟΚ. Το αίτημα της κοινωνίας για την ευρύτερη παράταξη όμως παραμένει, είναι καθημερινό και πιεστικό.

Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Η συζήτηση στο χώρο της Κεντροαριστεράς καταλήγει θετικά και φτάνετε στη δημιουργία ενός κοινού φορέα στον οποίο θα συμμετέχουν η ΔΗΜΑΡ (ή ένα τμήμα της), το ΠΑΣΟΚ, η Ελιά και ενδεχομένως το Ποτάμι. Προς ποια κατεύθυνση θα πρέπει να διαμορφώσει αυτός ο φορέας τις προγραμματικές μετεκλογικές του συνεργασίες;

Εκεί που θα τον κατευθύνουν οι ανάγκες του τόπου και οι σαφείς προγραμματικές συμφωνίες. Η πολιτική μου άποψη και επιθυμία είναι αυτές οι συνεργασίες να είναι προς τα αριστερά.

Και ένα τελευταίο. Αυτή η Βουλή πρέπει και μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή πρέπει να οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές; Εσείς με ποια κριτήρια θα καθορίσετε την ψήφο σας; Μπορεί να είναι ο Φ. Κουβέλης μια λύση που θα αποτρέψει την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες;

Αυτή η Βουλή πρέπει και μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η εκλογή του ανώτατου θεσμικού παράγοντα δεν επιτρέπεται να εμπλέκεται σε πολιτικές επιδιώξεις και σκοπιμότητες. Εγώ πάντως σε αυτό το θέμα δεν θα λειτουργήσω ατομικά. Βεβαίως ο Φ. Κουβέλης μπορεί να είναι υποψήφιος για την Προεδρία.