Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ
  • Ενδιαφέροντα άρθρα

Ο απλωμένος τραχανάς του κ. Τσίπρα

Του Αντώνη Καρακούση

Ο Πρωθυπουργός είναι υπερδραστήριος τον τελευταίο χρόνο. Ανοίγει τα θέματα το ένα πίσω από το άλλο, ταξιδεύει διαρκώς, εντός και εκτός της χώρας, αναλαμβάνει πολιτικές πρωτοβουλίες, γενικώς κινείται και ρισκάρει ως άλλος τζογαδόρος.

Ανοιξε το Μακεδονικό, ήλθε σε συμφωνία με τον Αρχιεπίσκοπο για το Εκκλησιαστικό, ενεργοποίησε τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης, έθεσε μετ’ επιτάσεως στους Ευρωπαίους το θέμα της μη περικοπής των συντάξεων, υποστήριξε και υποστηρίζει πολιτικές ενίσχυσης του κατώτατου μισθού, υποσχέθηκε πολιτικές αναγέννησης του κοινωνικού κράτους, ετοιμάζεται να μοιράσει παροχές δώθε-κείθε και μαζί έθεσε σε κίνηση κύμα δικαστικών ενεργειών σε βάρος πολιτικών του αντιπάλων.

Ταυτόχρονα και εντελώς αντιφατικά ζήτησε να συμμαχήσουν μαζί του οι καταδιωκόμενοι, αφήνοντας μάλιστα να εννοηθεί ότι επιδιώκει τη μετατόπιση του κόμματός του προς αυτό που εκείνος θεωρεί ριζοσπαστική σοσιαλδημοκρατία.

Επιπλέον, πάλι μέσα στην αντιφατικότητά του, έπαιξε και παίζει με τους Ευρωπαίους, συντονίζεται με τους Αμερικανούς και ταυτόχρονα ετοιμάζεται να πάει στη Μόσχα και στην Πόλη προκειμένου να τα ξαναβρεί με τον Πούτιν μετά τις απελάσεις των ρώσων διπλωματών και να αμβλύνει την ένταση με τον Ερντογάν, μήπως και βρει άκρη στο Αιγαίο και στην Κύπρο.

Οι πρωτοβουλίες, άλλες του βγαίνουν, άλλες αποτυγχάνουν, άλλες μένουν εκκρεμείς, αλλά ο τραχανάς… τραχανάς, και απλωμένος σε μέρος απροστάτευτο και σε καιρούς άστατους.

Κατά μία εκδοχή με την κινητικότητά του αυτή θέλει να δηλώσει και να επιβεβαιώσει την ηγεμονία του έναντι των πολιτικών του αντιπάλων. Οι δικοί του δηλώνουν με κάθε ευκαιρία ότι αυτός βάζει την ατζέντα, αυτός κινεί τις υποθέσεις και τα μεγάλα θέματα της χώρας και οι άλλοι απλώς ακολουθούν αμυνόμενοι και ξέπνοοι, χωρίς δυνάμεις και ενέργεια. Και επιμένουν ότι υπό αυτές τις συνθήκες παλεύει να καταστήσει την επόμενη εκλογική αναμέτρηση ντέρμπι και να διεκδικήσει με αξιώσεις ξανά τη νίκη.

Κατά μια δεύτερη εκδοχή η υπερδραστηριότητα Τσίπρα φανερώνει την αγωνία του και μόνο, τίποτε άλλο. Οτι έχει χάσει το παιχνίδι της πρωτιάς, ότι είναι με απόσταση δεύτερος και ότι πλέον παλεύει για να διατηρήσει δυνάμεις ικανές να αποτρέψουν τουλάχιστον την αυτοδυναμία του επερχόμενου αντιπάλου του, ώστε να μείνει ισχυρός παίκτης στην πολιτική σκηνή και να προετοιμάσει την επάνοδό του με την πρώτη ευκαιρία. Και ακόμη ότι όλη αυτή η κινητικότητα εν τέλει βλάπτει παρά ωφελεί το κόμμα του και τον ίδιο. Οι περισσότεροι δεν τον πιστεύουν πια και τον θεωρούν ίδιο και χειρότερο από τους προηγούμενους που κάθε τόσο κατηγορεί και οικτίρει.

Κανείς δεν μπορεί να προδικάσει με απόλυτη ασφάλεια ποια από τις δύο εκδοχές θα επικρατήσει.

Η αλήθεια είναι ότι ο Πρωθυπουργός σηκώνει πολλή σκόνη και ο αντίπαλός του όντως τον παρακολουθεί, χωρίς, κατά γενική ομολογία, να ενθουσιάζει τα πλήθη.

Για αυτούς τους λόγους και επειδή ο τρέχων πολιτικός χρόνος παραμένει πολύ πυκνός, ο ανεξάρτητος παρατηρητής οφείλει αποστάσεις και επιφυλάξεις ως προς την τελική έκβαση της μάχης. Ο καιρός θα δείξει…

Δημοσιεύθηκε στο ΒΗΜΑ 

18/11/2018

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK