Ο τρόπος διακυβέρνησης και η διαφθορά επιδρούν ή και καθορίζουν την ανάπτυξη μιας χώρας και την κοινωνική πρόοδο.
Το πρόβλημα της διαφθοράς είναι παγκόσμιο. Στη χώρα μας όμως η λειτουργία των θεσμών και οι κυβερνητικές πολιτικές, που καθόρισαν το οικονομικό περιβάλλον της ανάπτυξης, την ποιότητα του πολιτικού συστήματος και της Διοίκησης, συχνά εμπέδωναν, αντί να περιορίζουν, τη διαφθορά στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Οι εκθέσεις της Διεθνούς Διαφάνειας είναι ενδεικτικές της αντίληψης του φαινομένου, οι εκθέσεις του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και οι εκτιμήσεις του ΣΔΟΕ αποδεικνύουν – αν δεν εθελοτυφλούμε – την έκτασή του.
Η εκτεταμένη φοροαποφυγή, οι παράνομες συντάξεις, τα γεγονότα στην Ύδρα, τα καρτέλ στο εμπόριο, ακόμη και οι ευρείες προσλήψεις συγγενών στο Κοινοβούλιο μαρτυρούν ότι κάθε προσπάθεια ανασύνταξης της χώρας, με η χωρίς Μνημόνια, θα προσκρούει στην εμπεδωμένη αντίληψη που είτε δεν αναγνωρίζει είτε νομιμοποιεί τη διαφθορά ως αμυντική συμπεριφορά.
Με δεδομένα α) την κυρίαρχη ευθύνη των πολιτικών προσώπων, είτε νομοθετούν είτε διοικούν, ακόμη και ως πρότυπα δημοκρατικής συμπεριφοράς και β) τον αδιαμφισβήτητο, υποχρεωτικό στόχο της χρηστής και αποτελεσματικής διακυβέρνησης,

Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί

1. Ποιες νομοθετικές πρωτοβουλίες ή μέτρα θα αναλάβουν για την προώθηση της χρηστής διακυβέρνησης και της αξιοκρατίας.
2. Αν εκτιμούν ότι στο πλαίσιο μιας πολυκομματικής κυβέρνησης υπάρχει ανάγκη υιοθέτησης κοινών καλών πρακτικών κατά την άσκηση της πολιτικής, διοικητικής και οικονομικής διαχείρισης.

Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ

Σπύρος Λυκούδης

Παραπομπή στο Ινστιτούτο αντιεγκληματικής πολιτικής