Το ασφαλιστικό είναι πολύ μεγάλη τρύπα. Μια μαύρη τρύπα εδώ και δεκαετίες. Η απόδειξη ότι θα δυσκολευτεί περισσότερο από όσες δυσκολίες θα είχε μια κυβέρνηση αν ήταν ειλικρινής όλη την προηγούμενη περίοδο, είναι ότι ψάχνει να βρει πως θα λύσει προβλήματα και δεν βρίσκει. 

Εσείς, αν καταλαβαίνω σωστά, λέτε ότι υπάρχει και ανησυχία για τη συνοχή της κυβέρνησης; Πιστεύετε ότι μπορεί και να μην ανταπεξέλθει η κυβέρνηση με τους 155-154 σε όλα αυτά που έχει να ψηφίσει;

 

Κοιτάξτε, ξαναλέω ότι είναι εξαιρετικά δύσκολη η φάση στην οποία μπαίνουμε τώρα και έχει υποσχεθεί πάρα πολλά η κυβέρνηση. Νομίζω ότι και στις γραμμές της η αμηχανία είναι έντονη. Φοβάμαι να κάνω προβλέψεις πολύ συγκεκριμένες. Απλώς καταθέτω εκτιμήσεις γενικού χαρακτήρα γιατί είχα πέσει έξω και στην προηγούμενη περίοδο. Είχα πει πάρα πολλές φορές δημοσίως ότι θα ασκηθεί πάρα πολύ μεγάλη κριτική στην κυβέρνηση από την αριστερή της πλευρά, την πλευρά που έφτιαξε την Λαϊκή Ενότητα και έφυγε, αλλά ότι δεν θα αποχωρήσει κανένα της κομμάτι. Έπεσα έξω. Έπεσα έξω διότι φαίνεται ότι είναι τόσο βαθιές οι ρίζες της αντιμνημονιακής λεγόμενης πολιτικής που καλλιεργήθηκε εδώ και 3-4 χρόνια στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε δεν ξέρω αν θα κατορθώσει να γλιτώσει και τώρα τη συνοχή της.

Εσείς τι στάση θα κρατήσετε σε όλα αυτά; Πέραν από τις τράπεζες, τις οποίες υπερψηφίσατε και εσείς όπως και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, στα υπόλοιπα νομοσχέδια λέτε περίπου όχι σε όλα. Ή τέλος πάντων στα βασικά λέτε όχι και σε κάποιες εξαιρέσεις υπερψηφίζετε. Αυτή είναι μια πολύ διαφορετική στάση από τη δική σας στάση προ εκλογών που λέγατε «φέρε να ψηφίζουμε ότι να’ναι προκειμένου να μείνουμε στην Ευρώπη». Τώρα έχετε γυρίσει και εσείς σε πολύ σκληρή αντιπολίτευση. 

Για άλλη μια φορά θα πω δημοσίως αυτό που έχω πει πολλές φορές στην αντίστοιχη ερώτηση. Ποτέ δεν είπαμε τουλάχιστον εμείς «φέρε ότι να’ναι». Εμείς είπαμε πάρα πολύ συγκεκριμένα «όποια συμφωνία φέρει ο Έλληνας Πρωθυπουργός με την υπογραφή του, αυτή ως εισιτήριο παραμονής της χώρας στην Ευρώπη, θα την ψηφίσουμε». Αυτό κ. Μακρή σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι εμείς θα συμφωνούσαμε και με το περιεχόμενο μιας συμφωνίας που ήταν και είναι το περιεχόμενο μιας παταγωδώς αποτυχημένης διαπραγμάτευσης. Αν είναι δυνατόν. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ζητήσαμε προεκλογικά και από τον κ. Τσίπρα και από τον ΣΥΡΙΖΑ συνολικά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα το μετεκλογικό σε μια διάθεση εθνικής συναίνεσης και συνεννόησης. Και η απάντηση ήταν σαφής και κατηγορηματική, με την οποία διεκδίκησε και την ψήφο του λαού: «Ή μόνοι μας ή με τον Καμμένο». Από εκεί και πέρα τώρα τι ζητάει ο κ. Τσίπρας; Συναίνεση σε ένα αποτυχημένο περιεχόμενο διαπραγμάτευσης και στην απαίτησή του να κυβερνάει μόνος του;

Άρα καταλαβαίνω ότι τίποτα από αυτά τα δύσκολα που έρχονται δεν πρόκειται να το ψηφίσετε…

Εκτός εάν είναι κάτι που διευκολύνει κάποια μεταρρύθμιση. Έχουμε πει ότι στα ζητήματα μεταρρυθμιστικής πολιτικής, αν ασκηθεί, εμείς θα είμαστε ανοιχτοί για να δούμε ποιες μεταρρυθμίσεις βοηθάνε μια άλλη εικόνα της χώρας. Αλλά στα δημοσιονομικά; Να σας πω και κάτι άλλο; Δεν διευκολύνει καθόλου και η κυβέρνηση. Δεν ξέρω αν δεν ξέρει να ζητήσει συναίνεση ή αν δεν μπορεί γιατί δεν θέλει. Δεν ξέρω. Αύριο ψηφίζουμε το πολυνομοσχέδιο, στο οποίο είμαι και ειδικός αγορητής από την δική μας την πλευρά, που είναι 61 άρθρα εκ των οποίων τα 37 είναι η ενσωμάτωση της Ευρωπαϊκής οδηγίας για την Ενέργεια. Έχει η Οδηγία τη συναίνεσή μας. Έτσι όπως έρχεται όμως στο σύνολό του νομοσχεδίου με μια σειρά άρθρα επιπλέον που θα τα καταψηφίσουμε, δεν μας διευκολύνει να έχουμε διαφορετική στάση. Δεν ξέρω τι θέλει ακριβώς η κυβέρνηση. Δεν την ενδιαφέρει η συναίνεση; Δεν ξέρει να την διεκδικήσει; Ειλικρινά δεν ξέρω.

Εσείς βγάλατε μια πιο μετριοπαθή ανακοίνωση για το θέμα του κ. Φίλη χτες και το ζήτημα που προέκυψε με τις δηλώσεις του για τη γενοκτονία, αν είναι γενοκτονία ή αν δεν είναι ή αν είναι εθνοκάθαρση. Και πάντα έχετε μια πιο μετριοπαθή στάση σε αυτά. Έτσι δεν είναι;

Νομίζω ότι προσπαθούμε να είμαστε ο κοινός, λογικός νους σε μερικά πράγματα. Παραδείγματος χάριν εμείς θεωρούμε ότι ατύχησε ο κ. Φίλης όταν ασχολήθηκε με τον τρόπο που ασχολήθηκε με αυτό το θέμα. Πρώτον διότι είναι Υπουργός Παιδείας, ενός εξαιρετικά ευαίσθητου Υπουργείου, δεύτερον διότι αναφέρεται σε ένα θέμα που με ιστορία 20ετίας και πίσω η ελληνική Βουλή ομοφώνως το είχε χαρακτηρίσει ως γενοκτονία και τρίτον διότι εν πάσει περιπτώσει ως Υπουργός της Κυβέρνησης μιας χώρας η οποία δοκιμάζεται οικονομικά, δεν είχε κανέναν λόγο να παραστήσει τον ιστορικό σε επιστημονικό συμποσίο για τα ζητήματα της γενοκτονίας ή της εθνοκάθαρσης. Νομίζουμε ότι ατύχησε. Ατύχησε και πρέπει να του ασκηθεί σκληρότατη κριτική και να θεωρήσουμε ότι έκανε λάθος. Κάπου εκεί όμως πρέπει να σταματήσει και η αντίδραση. Η ιστορία «διώχτε τον, κρεμάστε τον, προδοσία», όλα αυτά είναι μακριά από τη δική μας αντίληψη.