Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ
  • Ηχητικά

Η απίστευτη αγένεια όχι μόνο σε πολιτικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο του κ. Μυλόπουλου δεν μου έχει ξανατύχει

Συνέντευξη Σπύρου Λυκούδη στο ΒΗΜΑ FM και στους δημοσιογράφους Αργ. Παπαστάθη και Μπ. Παπαπαναγιώτου

Κύριε Λυκούδη εμείς είδαμε τι έγινε χτες με τον κ. Μυλόπουλο, εσείς να μας πείτε πως το εισπράξατε αυτό που έγινε.

Εμένα δεν μου έχει ξανατύχει, παρά το ότι έχω μακρά διαδρομή στους χώρους της πολιτικής δράσης.

Και είναι και γνωστό το ήθος σας και δοκιμασμένο σε δύσκολες στιγμές.

Προσπαθώ να στηρίξω με επιχειρήματα αυτό που λέω. Αυτή η απίστευτη αγένεια όχι μόνο σε πολιτικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο, δεν μου έχει ξανατύχει. Συνήθως όταν υπάρχει μια ένσταση –και μάλιστα οι ενστάσεις σε αυτού του τύπου στις συνεδριάσεις της επιτροπής που συζητάει την διοίκηση των δημόσιων οργανισμών- είναι άκρως διακριτικές, ποτέ σχεδόν δεν γίνονται επιθέσεις απέναντι στους προτεινόμενους. Εκφράζονται πολιτικές ενστάσεις από τα κόμματα για τον τρόπο που θα χειριστεί ο προτεινόμενος τον οργανισμό που θα αναλάβει και από εκεί και πέρα τα πρόσωπα κρίνονται σύμφωνα με τα βιογραφικά τους, με ευγένεια κλ.

Εμείς παραδείγματος χάριν, ο δικός μου πολιτικός χώρος, δεν έχει ψηφίσει ποτέ αρνητικά, σε κανέναν προτεινόμενο για δημόσιο οργανισμό. Ψηφίζουμε παρών, εκφράζοντας με το παρών την πολιτική μας ένσταση επειδή θα χειριστούν κυβερνητικές επιλογές, αλλά προσπαθώντας να είμαστε πολύ διακριτικοί απέναντι στα πρόσωπα.

Εχθές λοιπόν, για πρώτη φορά είπα ότι ειδικά σε αυτή την πρόταση των δύο υποψηφίων, θα εξακολουθήσω να ψηφίζω παρών σε ότι αφορά τον προτεινόμενο ως διευθύνοντα σύμβουλο αλλά δεν θα ψηφίσω θετικά ούτε παρών για τον κ. Μυλόπουλο και προσπάθησα να εξηγήσω με απόλυτη ηρεμία και νηφαλιότητα το γιατί. Υπάρχουν μια σειρά ζητήματα τα οποία ήταν η δεύτερη πλευρά της δικής μου ένστασης. Αλλά κατ’ αρχήν ξεκίνησα λέγοντας ότι ο δικός μας χώρος μετ’ εκπλήξεως είδε τον κ. Μυλόπουλο χωρίς να έχει προκληθεί από εμάς, αναίτια, απρόκλητα, να κάνει όχι μόνο μια πολιτική επίθεση στο Ποτάμι αλλά μια χυδαία επίθεση με φράσεις οι οποίες είναι απαράδεκτες. Με διακόπτει ο κ. Μυλόπουλος και μου λέει «δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο». Του λέω «μπροστά μου το έχω», «να το διαβάσετε αν το έχετε», μου λέει με μια άνεση επιθετικότητας σαν να ξέρει τι λέει. Είχα λοιπόν μπροστά μου το κείμενο και διάβασα τις απαράδεκτες φράσεις ότι «το Ποτάμι αντλεί τις πηγές του από τους βόθρους, τους υπονόμους» και κάτι τέτοιες αθλιότητες που δεν τις έχουμε ξανά ακούσει ποτέ. Και ξέρετε, με διέκοψε για να μου πει τι νομίζετε; με ένα άκρως ειρωνικό χαμόγελο; «Ξέρετε αυτά τα έχω πει επειδή ως καθηγητής της υδραυλικής ασχολούμαι με τους υπονόμους και τις αποχετεύσεις». Το αντιλαμβάνεστε αυτό;

Πρέπει να διαθέτει κανείς πολύ προχωρημένο πνεύμα και ευρύτητα γνώσεων, παιδείας και αγαθών συναισθημάτων για να μπορεί να το κατανοήσει.

Δεν μου έχει ξανατύχει.

Μήπως θεωρεί ότι έχει το ηθικό πλεονέκτημα ο κ. Μυλόπουλος;

Τι να σας πω. Ειλικρινά δεν άξιζε και στο χώρο που τον προτείνει. Εγώ όσες αντιπαλότητες και να έχω, πολιτικές και γενικότερες στρατηγικής με το ΣΥΡΙΖΑ θεωρώ ότι είναι ένας χώρος ο οποίος δεν μπορεί να καλύπτει τέτοιες συμπεριφορές. Συμπεριφορές ανθρώπων χωρίς στοιχειώδη πολιτικό πολιτισμό.

Επειδή και εσείς προέρχεστε από αυτόν τον χώρο σας φαίνονται ακατανόητα μερικά πράγματα. Έχετε κάποια εξήγηση πως έφτασε αυτός ο χώρος να ανέχεται τέτοιου είδους συμπεριφορές οι οποίες κάποτε ήταν λόγος για κλωτσιά, να πεταχτεί κάποιος έξω από τις αίθουσες;

Στενοχωριέμαι που το λέω γιατί δεν θέλω να κάνω τέτοιου τύπου παρατηρήσεις. Πάντα έχω κάτι που με κρατάει στα παλιά λίγο. Αλλά έχει υποστεί αυτός ο χώρος μια μετάλλαξη. Μετάλλαξη και στο ήθος και στο ύφος και στην πολιτική συμπεριφορά. Δεν είναι μόνο θέμα πολιτικών απόψεων. Νομίζω ότι έχει μεταλλαχθεί  στην πολιτική του συμπεριφορά και αυτό το βρίσκω άκρως απογοητευτικό και υπό μια έννοια για έναν άνθρωπο σαν κι εμένα που έχω περπατήσει στους ίδιους δρόμους είναι αρκετά πικρό πρέπει να σας πω.

Αυτό όμως δεν είναι το πνεύμα της εποχής; αυτό δεν είναι το πνεύμα που είδαμε στο διαδίκτυο: αυτό δεν είναι το πνεύμα που απογείωσε πολιτικές δυνάμεις; Η ύβρις και η χυδαιότητα δεν είναι αυτό που καθόρισε το πολιτικό παιχνίδι;

Το θέμα είναι αν μπορεί κάποιος να το δεχτεί αυτό.

Είναι αυτός ο ραφιναρισμένος, αγοραίος τσαμπουκάς. Και ο αραφινάριστος. Ραφιναρισμένος με πολύ κουλτούρα και πολύ κοινωνική ευαισθησία. Και τα ανώνυμα τρολ του διαδικτύου.

Βλέπετε πως εξελίσσεται η πολιτική αντιπαράθεση. Είδατε το τελευταίο διάστημα δημοσιεύματα άκρως επιθετικά και άκρως απαράδεκτα για πολιτικά πρόσωπα.

Που αναφέρεστε;

Αναφέρομαι σε αυτά τα τρέχοντα, απαράδεκτα και χυδαία πολιτικά κουτσομπολιά. Εγώ αλλιώς έχω μάθει την πολιτική αντιπαράθεση, η δική μου Αριστερά ήταν άλλο πράγμα.

Όταν όμως τροφοδοτείς αυτό το θηρίο δεν υπάρχει κίνδυνος κάποια στιγμή να γυρίσει να σε φάει;

Έτσι ακριβώς είναι.

Αυτά τα δημοσιεύματα τα εμετικά είναι ακριβώς αντίδραση αυτής της νοοτροπίας.

Έχουμε εθίσει την πολιτική ζωή και την ελληνική κοινωνία και σε τέτοιου τύπου αντιπαράθεση και αυτό δεν αντέχεται. Δεν αντέχεται.

Να διευκρυνίσω ότι δεν το εννοώ προσωπικά για τον κ. Σακελλαρίδη τον οποίο στηρίζω απόλυτα σε αυτό που δέχεται.

Προφανώς. Έχει την απόλυτη στήριξή μας στις επιθέσεις που δέχεται.

Ο κ. Μυλόπουλος που έχει αυτή τη συμπεριφορά, αυτό το ήθος, αυτή τη δημόσια παρουσία, αυτό το σεβασμό στο χώρο που βρισκόταν, κατά τη γνώμη σας μπορεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντα του προέδρου της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ.

Μα ακριβώς αυτή ήταν η ένστασή μας, π.χ  αν υπάρχει πολιτική συμπεριφορά η οποία υπερβαίνει κατά πολύ το βιογραφικό του. Ξέρετε αναφέρθηκα στη συζήτηση μας αυτή χθες, ότι εγώ έχω ψηφίσει θετικά στην πρόεδρο που προτάθηκε για τον ΟΑΕΔ, παρά τη γενική κατεύθυνση που έχει το Ποτάμι να ψηφίζει παρών στα πρόσωπα, διότι το εξαιρετικό της βιογραφικό υπερέβαινε την πολιτική  μου ένσταση. Αυτή τη φορά η πολιτική συμπεριφορά του κ. Μυλόπουλου υπερβαίνει αρνητικά το βιογραφικό του. Από την ανάποδη πλευρά. Απαντάω έτσι σε αυτό που λέτε. Δεν μπορεί να έχει την ευθύνη ενός τόσο μεγάλου δημόσιου οργανισμού.

Αναρωτιέμαι, αν σε εκλεγμένους βουλευτές, εκπροσώπους του λαού φέρθηκε με τέτοιο τρόπο, στους εργαζόμενους στο ΑΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ πώς μπορεί να φερθεί; μια σκέψη κάνω που μου περνάει από το μυαλό.  Σήμερα έχουμε και μια συνάντηση Τσίπρα-Κουβέλη. Πώς την σχολιάζετε εσείς αυτήν;

Θα μου επιτρέψετε να μην την σχολιάσω. Είναι μια παράκληση.

Τα συναισθήματα που σας δημιουργεί;

Μια πικρία.

Επειδή αντιλαμβάνομαι τι λέτε, να ρωτήσω κάτι άλλο. Μπορεί να παράξει πολιτικό αποτέλεσμα αυτή η συνάντηση;

Δεν αποκλείεται, για να το σκέφτεται ο πρωθυπουργός αυτό το θέμα και να το επιλέγει, φαίνεται ότι κάτι έχουν μετρήσει οι άνθρωποι. Μπορεί από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ να είναι μια κίνηση που θα του αποδώσει. Προσωπικά δεν το πιστεύω αλλά από την πλευρά της πρόσφατης πολιτικής ιστορίας και προσπάθειας που κάναμε μια σειρά άνθρωποι μεταξύ των οποίων και ο Φώτης και εγώ και άλλοι για να φτιάξουμε μια πιο σύγχρονη, πιο ευαίσθητη και με σοβαρότερες πολιτικές στρατηγικές Αριστερά, αυτό είναι ένα πικρό ποτήρι. 

 

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK