- Ηχητικά
Ο μεταρρυθμιστικός δημοκρατικός χώρος έχει πολύ περισσότερα θέματα που τον ενώνουν παρά που τον χωρίζουν
Συνέντευξη στα Παραπολιτικά FM και στον Ανδρέα Παπαδόπουλο
Ακούμε ότι μια τα σπάτε μια τα βρίσκετε με το ΠΑΣΟΚ. Με τη συνομιλία με τον κ. Ξεκαλάκη, τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, καταλάβαμε ότι η αλήθεια είναι κάπου στην μέση, ότι και οι δύο πλευρές θέλετε αλλά δημιουργούνται προβλήματα.
Εγώ νομίζω ότι δεν είμαστε σε καλό δρόμο. Μπορεί να είμαι λίγο αυστηρός στην εκτίμησή μου γιατί επιθυμώ πολύ αυτή την υπόθεση, τη συγκρότηση της μεσαίας δημοκρατικής μεταρρυθμιστικής παράταξης και γι’ αυτό είμαι αυστηρός όταν βλέπω τα προβλήματα που δημιουργούνται σχεδόν κάθε δυο 24ωρα. Αλλά θα μείνω σε αυτή την αυστηρότητα γιατί νομίζω ότι ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Τα πράγματα δεν είναι σε καλό δρόμο, αυτό που επικρατεί όλα τα τελευταία 24ωρα είναι μια διάχυση διαρροών και υπαινιγμών, πράγματα τα οποία δεν οδηγούν πουθενά, αντιθέτως δημιουργούν φυγόκεντρες τάσεις και απομακρύνουν και πολιτικά και ψυχικά τους ανθρώπους.
Έχετε καταλάβει εσείς ποιες είναι οι διαφωνίες γιατί η αίσθηση που έχει ο κόσμος είναι ότι δεν είναι ιδεολογικές οι διαφωνίες αλλά είναι κυρίως επί της διαδικασίας.
Εγώ πιστεύω ότι αυτός ο χώρος έχει πολύ περισσότερα που τον ενώνουν, παρά ζητήματα που τον χωρίζουν. Αυτό αποδείχθηκε και από το πόρισμα που συνυπογράφηκε από όλους τους χώρους, που είχε μεν αποκλίσεις σε διάφορα θέματα αλλά στον κεντρικό του άξονα, στον βασικό του πυρήνα η ταύτιση ήταν απόλυτη. Πιστεύω δηλαδή ότι και προγραμματικά και πολιτικά ο χώρος μπορεί να βρει μια βάση σοβαρή, υπαρκτή για να κινηθεί. Από εκεί και πέρα τα ζητήματα που προκύπτουν δεν είναι απλώς διαδικαστικά. Μακάρι να ήταν μόνο τέτοια γιατί αυτά λύνονται. Είναι κάτι ουσιαστικότερο. Δεν υπάρχει αποσαφήνιση του ποιος πρέπει να είναι ο οδικός χάρτης που θα φέρει το αποτέλεσμα και την κατάληξη. Εγώ έχω διατυπώσει και δημοσίως την άποψη ότι η αντίληψη «πάμε γρήγορα να εκλέξουμε αρχηγό» με βρίσκει αντίθετο. Ότι δηλαδή το πρώτο βήμα πρέπει να είναι η εκλογή αρχηγού και η ανάθεση μετά στον εκλεγμένο αρχηγό να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις συγκρότησης του χώρου. Αυτή είναι απολύτως λαθεμένη διαδικασία και οδικός χάρτης λαθεμένος. Καταρχήν χρειάζεται η διαμόρφωση των πολιτικών στοιχείων όσμωσης, της αλληλεγγύης, της συνάντησης, της συνάφειας του χώρου. Να εκπεμφθεί δηλαδή η βούληση στην ελληνική κοινωνία με διάφορες πρωτοβουλίες όπως κοινή δράση των κοινοβουλευτικών ομάδων, συγκρότηση άτυπου πολιτικού συμβουλίου με όλα τα στελέχη που θα φαίνεται ότι εκφράζει ολόκληρο το χώρο, προσπάθεια σε όλη την Ελλάδα με ενωτικές συγκεντρώσεις και όλα αυτά να καταλήξουν στην εκλογή ενός αρχηγού. Αν πάμε ανάποδα και επικρατεί η λογική του «ποιος θα είναι αρχηγός, για να δούμε τι θα κάνει» αυτό εμένα μου δημιουργεί μεγάλες ανασφάλειες για την κατάληξη που δε χρειάζεται να τις εκθέσω.
Άρα εσείς λέτε ότι πριν από τη διαδικασία εκλογής του νέου αρχηγού θα πρέπει να προηγηθούν άλλα στάδια.
Προφανώς. Έχω δώσει και στη δημοσιότητα πριν από 2 μήνες ένα κείμενο που έχω ακριβή περιγραφή διαδικασίας. Δε λέω ότι είναι σοφή, νομίζω όμως ότι είναι ουσιαστικότερη από αυτά που ακούω. Και θα επαναλάβω αυτές τις μέρες με όσο μπορώ μεγαλύτερη προσοχή και διακριτικότητα την άποψή μου γιατί εμένα με ενδιαφέρει πολύ και την θέλω αυτή την υπόθεση και δε θέλω να μπει στα αζήτητα χωρίς λόγο.
Θα ήταν μια λύση – επειδή είπατε ότι πρέπει να υπάρχει όσμωση των δυο πλευρών – η ενοποίηση ή η ακόμα μεγαλύτερη συνεργασία των δυο κοινοβουλευτικών ομάδων;
Ποιος θα μπορούσε να πάρει την πρωτοβουλία;
Και καταλαβαίνετε ότι όλα αυτά γίνονται με τις δημοσκοπήσεις γενικά να μην είναι πολύ ενθαρρυντικές για τον χώρο.
Επειδή γνωρίζω ότι είστε ένα από τα πρόσωπα που παίζετε κεντρικό ρόλο και έχετε κύρος σε όλον τον ευρύτερο χώρο, αναρωτιέμαι αν θα μπορούσατε προσωπικά να πάρετε κάποια πρωτοβουλία;