- Ηχητικά
Για Ελληνοτουρκικά, για Κίνημα Αλλαγής, για Σκοπιανό, για ΣΥΡΙΖΑ και Κεντροαριστερά
Συνέντευξη στο Ραδιόφωνο 24/7 και στους δημοσιογράφους Α. Φουρλή και Ι. Χασαπόπουλο
Για την πτώση του Μιράζ και το πώς πρέπει να αντιμετωπισθούν όλα όσα λέγονται και γράφονται
Εκφράζω όπως και όλοι οι Έλληνες και Ελληνίδες την οδύνη μου για τον χαμό του παλικαριού. Θα κρατάμε στην μνήμη μας τον Έλληνα πιλότο με σεβασμό και τιμή. Χρειάζεται όμως σοβαρότητα και προσοχή στις αντιδράσεις και τα σχόλια, σε αυτήν την εξαιρετικά δύσκολη περίοδο που περνάμε με την γείτονα χώρα. Επισημαίνω την υπεύθυνη και ψύχραιμη στάση και δήλωση για το θέμα του Αλέξη Τσίπρα και θεωρώ θετική την συνομιλία του με τον Τούρκο πρωθυπουργό.
Για τον διάλογο που έχει ανοίξει στην Κεντροαριστερά και για τις συμμαχίες του Κινήματος Αλλαγής
Έκανα όπως παρατηρήσατε και εσείς, ότι μπορούσα για να βοηθήσω να ανοίξει ένας διάλογος και ένας δρόμος, όταν κανένας σχεδόν δεν ανταποκρινόταν. Το πράγμα μπήκε σε ένα κανάλι και θέλω να πιστεύω πως θα προχωρήσει παρά το ότι έχω αρκετές επιφυλάξεις για το πώς ξεκίνησε και πως οικοδομείται αυτή η προσπάθεια. Νομίζω ότι γίνεται με λιγότερη τόλμη από ότι εγώ θα ήθελα. Αλλά παρά ταύτα προσπαθώ να επικεντρωθώ στο μείζον κάθε φορά. Το μείζον είναι να στηθεί και να προχωρήσει και να γίνουν βέβαια όσα χρειάζονται χωρίς μεμψιμοιρίες και αποκλεισμούς και σε πρόσωπα και σε χώρους.Αν το Κίνημα Αλλαγής εξελιχθεί απλώς σε μια λίγο μεγαλύτερη διεύρυνση του υπάρχοντος ΠΑΣΟΚ, αυτό δεν θα πείσει κανέναν. Επιμένω λοιπόν ότι αν το Κίνημα Αλλαγής κάνει μια μεγάλη προσπάθεια να ανοίξει και να γίνει όσο το δυνατόν ισχυρότερο, από εκεί και πέρα θα μπορεί να διαμορφώσει και καλύτερες προϋποθέσεις συμμαχιών. Θα έλεγα όμως ότι δεν πρέπει να ξεκινάμε με μια τέτοια συζήτηση. Γιατί στην φάση που γεννιέται ένας πολιτικός οργανισμός, αν αρχίσει να αναζητάει με ποιόν θα πάει και ποιόν θα αφήσει, έχει καταργήσει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική του αυτονομία.
Για το που βρίσκονται οι επιφυλάξεις στις οποίες αναφέρθηκε
Έχω διατυπώσει τις επιφυλάξεις μου για το πώς συγκροτήθηκε το Συνέδριο, για το πώς συγκροτούνται τα όργανα, θεωρώ π.χ. ότι το απίστευτο μέγεθος των οργάνων καταργεί επί της ουσίας τον ρόλο τους, για το χαρακτήρα τους αν δηλαδή είναι όργανα αποφάσεων ή όχι κλπ. Θεωρώ επίσης λάθος σε όλες τις βασικές θέσεις ευθύνης να προωθούνται στελέχη που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Αυτό δεν αφορά τον Γραμματέα ως πρόσωπο που τον είδα και του ευχήθηκα από καρδιάς να πετύχει γιατί έχει όλες τις προϋποθέσεις. Αυτό δεν αφορά άλλα στελέχη ως πρόσωπα, που είναι καλοί φίλοι και συναγωνιστές. Αφορά στη λογική «θέλουμε έναν κύκλο γύρω από την ηγεσία, για να αισθανόμαστε περισσότερο ασφαλείς». Αυτό δεν είναι τολμηρή αντιμετώπιση από ένα νέο φορέα που γεννιέται.
Για τα όρια της Κεντροαριστεράς και για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει σε αυτήν
Είναι ένα μεγάλο πολιτικό και θεωρητικό πρόβλημα και δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Αφορά τα όρια, τον χαρακτήρα και την έκταση της μεγάλης Κεντροαριστεράς, της σύγχρονης Αριστερής Σοσιαλδημοκρατίας σε όλη την Ευρώπη. Ποιος είναι ο χώρος στον οποίο κινείται η ευρύτερη Κεντροαριστερά. Για παράδειγμα, περιλαμβάνει τον ΣΥΡΙΖΑ ή όχι; αυτό είναι το ερώτημα γιατί το λέμε πάντα περιγραφικά ενώ όποιος θέλει να το πει, πρέπει να το λέει καθαρά «μια μεγάλη Κεντροαριστερά στην Ελλάδα τι σχέση έχει με τον ΣΥΡΙΖΑ; αρνητική ή θετική;». αυτό είναι ένα ερώτημα. Όσες φορές μου θέτουν αυτό το ερώτημα, η απάντησή μου είναι η ίδια. Το βασικό ζήτημα, το μέχρι που εκτείνεται η μεγάλη δημοκρατική, αριστερή Παράταξη έχει σχέση και με τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να σκεφτεί τι ο ίδιος είναι, ποιος ο χαρακτήρας του και τι θέλει. Γιατί εάν ο ΣΥΡΙΖΑ μείνει αυτό για το οποίο γεννήθηκε, ένα ριζοσπαστικό, αντισυστημικό κόμμα, προφανώς δεν ανήκει στην ευρύτερη οικογένεια της Κεντροαριστεράς. Αν ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ αποφασίσει ότι είναι άλλο πράγμα και κάνει μεγάλη τομή και στη φυσιογνωμία του και στην πολιτική του, τομή όμως, όχι ρετουσαρίσματα, τότε είναι άλλο ζήτημα. Ρωτάνε αν μας απασχολεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Τον ΣΥΡΙΖΑ τον απασχολεί η Κεντροαριστερά; αν τον απασχολεί ας δείξει τι θέλει.
Για πιθανή θετική ψήφο του Ποταμιού στην συμφωνία για το Σκοπιανό
Όλα τα θέματα έχουν διάφορες εκδοχές. Υπάρχει ένα ζήτημα το οποίο έχει τεθεί πολλές φορές. Μέχρι πότε η σώφρων αντιπολίτευση στη χώρα θα στηρίζει επιλογές, ενδεχομένως σωστές, της κυβέρνησης, όταν τις καταπολεμά και τις υπονομεύει ο κυβερνητικός εταίρος, που βάσει αυτού κυβερνάει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι πότε, λένε πολλοί, θα συνεχιστεί αυτό; Αυτή είναι η μια πλευρά και δεν είναι χωρίς βάση αυτή η κριτική. Από την άλλη πλευρά όμως πρέπει να σας πω ότι οι Έλληνες βουλευτές είναι αυτόνομες πολιτικές προσωπικότητες οι οποίες χαράζουν την κοινοβουλευτική τους πρακτική άρα και τις πολιτικές τους επιλογές μέσα στη Βουλή και με βάση τη συνείδησή τους. Δεν είναι λοιπόν εύκολο να σκέφτεται κάθε φορά κάποιος ότι «αυτό μου αρέσει αλλά θα το καταψηφίσω αφού δεν το ψηφίζει ο Καμμένος» ο οποίος κάθε φορά κάνει το ίδιο παιχνίδι, «το καταψηφίζω και κάνω τον διαφορετικό αλλά όταν έρχεται η ώρα στηρίζω Τσίπρα για την καρέκλα μου». Και οι δυο αυτές πλευρές υπάρχουν. Η τρίτη διάσταση που θέτει η ερώτηση σας εάν μια υπερψήφιση θεωρείται ή δεν θεωρείται ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση είναι θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί με πάρα πολύ μεγάλη σοβαρότητα από κάθε πολιτική δύναμη. Πιστεύω πάντως ότι τα ζητήματα αυτά μπορούν να λύνονται χωρίς δραματοποιήσεις.