Για την παρουσία του στην εκδήλωση των 58 στο Περιστέρι

Μετά από 40 χρόνια στην Ανανεωτική Αριστερά, έχω πάρα πολύ μεγάλη δυνατότητα να επιλέξω αν μπορώ ή αν πρέπει να πάω σε μια εκδήλωση ή όχι. Κρίνω πολιτικά πού θα πάω, ποιούς θα ακούσω και με ποιούς θα μιλήσω και δεν πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να μου πει ότι έκανα ή δεν έκανα καλά. Έχω το κριτήριο να το διερευνήσω μόνος μου!

Για τις εξελίξεις στο χώρο της Κεντροαριστεράς

Θεωρώ ότι υπάρχει μια αρνητική εξέλιξη στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Πρώτον επειδή η Δημοκρατική Αριστερά δεν μπήκε με αποφασιστικές πρωτοβουλίες, δεν πρωτοστάτησε σε αυτόν τον διάλογο. Κακώς δεν το έκανε. Άσκησα αυτήν την κριτική και στο συνέδριο, τις ίδιες απόψεις επαναλαμβάνω και τώρα. Και από την άλλη μεριά, ακριβώς επειδή η ΔΗΜΑΡ δεν συμμετέχει σ΄αυτόν το δημόσιο διάλογο, η κίνηση των 58, εξ αντικειμένου, μετατρέπεται μάλλον σε έναν πολιτικό σχηματισμό με μοναδική υποστήριξη το ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι ένα δεύτερο στοιχείο αρνητικής πολιτικής εξέλιξης. Εμένα μια τέτοια κατεύθυνση δεν με αφορά ιδιαίτερα.

Προφανώς η κίνηση των 58, που είχε ενδιαφέρον στη φάση της πρόσκλησης για διάλογο, είχε ενδιαφέρον και λόγω των ανθρώπων που την συγκροτούσαν, αν μετατραπεί σε έναν πολιτικό σχηματισμό που θα καλύψει βασικά την παρουσία του ΠΑΣΟΚ, εμένα δεν με αφορά. Επίσης αν το κόμμα μου, η ΔΗΜΑΡ, θεωρήσει ότι η ανασυγκρότηση του χώρου της Κεντροαριστεράς είναι όσοι έχουν απομείνει να γίνουν συνεργάτες μας στην πορεία προς τις ευρωεκλογές, επίσης νομίζω ότι δεν απαντά στο πρόβλημα. Άρα νομίζω ότι έχουμε μια αρνητική εξέλιξη.

Για τη ΔΗΜΑΡ

Δεν προκύπτει στροφή της ΔΗΜΑΡ προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Από πουθενά, ούτε από τις αποφάσεις μας στο συνέδριο. Αν υπάρχουν τέτοιες σκέψεις στη ΔΗΜΑΡ, ενδιαφέρουσες είναι αλλά δεν διαμορφώνουν την κατεύθυνση του κόμματος. Διότι είναι άλλο πράγμα μια ισχυρή Κεντροαριστερά να επιχειρήσει στρατηγικά να συναντηθεί σε ένα μεγάλο σχέδιο προς τα αριστερά με δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και άλλο πράγμα να γίνει η Δημοκρατική Αριστερά συμπλήρωμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό αποτελεί τον θάνατο της.
Η πολιτική σκέψη στην Αριστερά εξελίσσεται, σήμερα η ΔΗΜΑΡ έχει αναφορά στην κοινωνία και στις δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Δεν είναι στον ΣΥΡΙΖΑ οι κοινωνικές αναφορές της.

Τη Δημοκρατική Αριστερά τη συνίδρυσα πριν από 3 χρόνια μαζί με τους συντρόφους μου. Δώσαμε μεγάλη μάχη, σε δύσκολους καιρούς, για να κρατήσουμε όρθιο το κόμμα μας. Και τα καταφέραμε, πετύχαμε.

Αυτό το κόμμα δεν το εγκαταλείπω κι όσο βλέπω να υπάρχουν προβλήματα προσανατολισμού, ακόμη περισσότερο αισθάνομαι την ανάγκη να παραμείνω και να προσπαθήσω να το επαναπροσανατολίσω στις κατά τη γνώμη μου σοβαρότερες κατευθύνσεις.